Los Campesinos! – Romance Is Boring

De eerste tonen van Los Campesinos!‘ derde album Romance Is Boring zetten de luisteraar enigszins op het verkeerde been. De openingstrack “In Medias Res” start met een kabbelend gitaarpatroontje, ondersteund door een melodica op een warm bedje van strijkers. En dat was waar ik stilletjes op gehoopt had: dat de zevenkoppige band uit Wales het eens een keertje rustig aan zou doen en wat subtieler te werk zou gaan. Want als er iets gezegd kan worden van de twee voorgaande albums en hun live-optredens, is dat ze bijna uit hun voegen barsten van de ideeën, teksten, ritmes, instrumenten, geluidjes en stemmen. En dat ze dit met een hoeveelheid pure energie brengen waarmee je gemakkelijk heel Groningen-Stad tijdens een gemiddelde Eurosonic-avond royaal van stroom kunt voorzien. Die hyperactieve eigenschap levert magistrale en catchy singles op (de geweldige indiehit uit 2008 “You! Me! Dancing!” bijvoorbeeld), maar ook albums die moeilijk als geheel te behappen zijn zonder knock-out te gaan aan een te hoge bloeddruk en suikerspiegel. Zou het op het derde album Romance Is Boring anders zijn? Het antwoord is nee. De openingstrack begint dan wel rustig aan, maar zwelt binnen twee minuten aan tot een kakofonische orkestrale geluidsmuur waarin alles, maar dan ook alles uit de kast wordt gehaald. De tweede track, de opnieuw ultracatchy huppelsingle “There Are Listed Buildings” is de Los Campesinos! zoals we die kennen. Op de rest van het vijftien tracks tellende album is het niet anders. Wel valt op dat de vervormde gitaren wat meer ruimte hebben gekregen, er meer verschillende zangstemmen te horen zijn en dat de band er er wat vaker nog een avantgardistisch hardcore schepje bovenop doet (“Plan A”). Desondanks zijn er momenten, hoe spaarzaam ook, waarop de band wat gas terugneemt. Juist in die nummers blijkt dat Los Campesinos! in potentie nog veel meer diepgang in zich heeft en de aandacht meer kan toetrekken naar de breedsprakerige, maar spitsvondige teksten. Op Romance Is Boring is dat allemaal naar mijn smaak nog veel te weinig te horen, want daarvoor lijkt dit album teveel op de vorige. Ook deze energiereep zal ik daarom in hapjes consumeren, want lekker is ie wel.

mij=Wichita / V2