De zomer is doorgebroken, maar het is niet te warm. Ik ben echter wel moe. Het is dan ook vrijdagavond, de drukke werkweek zit er op. Als ik thuiskom staat mijn vriendin me op te wachten. Ik krijg wat ferme zoenen. De vermoeidheid vergeet ik meteen. Binnen zet ik een cd op van Luke Jackson. Ik pak de krant en ga op de bank zitten. Onze twee katten komen naast me liggen. Ze zijn toe aan een aaisessie. Het is vreselijk zoet allemaal, maar het mooie in het leven zit in zulke momenten. De begeleidende soundtrack And Then Some van Luke Jackson past wonderwel. Het tien liedjes zijn namelijk ook zoet. Ook door het geregeld inzetten van strijkerarrangementen. Toch is het niet saai. De liedjes zijn niet eenvormig. Ik moet denken aan Jason Falkner, Elvis Costello, Nick Lowe en zelfs aan Alan Parsons. Jackson trapt echter nergens in de valkuil door al te duidelijk te laten horen waar hij de mosterd vandaan haalt. And Then Some is dan ook een aangename plaat. Beetje braaf, maar een mens moet ook tijd maken voor bezinning om de schoonheid van het leven te zien.
mij= Urban Myth / Import