Er spookt van alles door mijn hoofd waar ik over aan het nadenken ben. Ik ben onrustig van binnen. Eén van die punten is een opmerking die iemand onlangs tegen mij maakte: “ik moest eens wat relaxter doen” En die was raak. Het komt weer naar boven als ik onrustig door het huis loop te stieren en ondertussen het album Wir sind hier van het Berlijnse März aan het beluisteren ben. Het is een niet alledaagse schijf waar het kwartje niet van valt. Ik besluit thee te zetten en dat ik het maar eens op mijn gemak tot me moet laten komen. En het werkt! Er komt een wonderbaarlijk soort van rust over me heen met deze elektronica die dan weer klinkt als een introverte trip, dan als een toegankelijk popnummer en dan weer als een dansbaar geheel. Hiervoor verantwoordelijk zijn Albrecht Kunze en Ekkehard Ehlers. Hierbij worden ze extra ondersteund door een ingehuurd steelgitaartokkelaar, basgitaarplukker en trombonetoeteraar. De teksten in het Duits en het Engels halen mij er tussendoor bij als ik weg dreig te dromen en voegen ook daadwerkelijk iets toe. Zij gaan over dat niets meer zo zal zijn zoals het is, het als ik nou eens dit of dat, wat iedereen moet weten of over de betekenis van je actie om iets te ondernemen. Tenslotte zingt März dat zij er zijn. Ik weet het, ik heb hier even mijn rust gevonden. Of toch niet, heb ik weer nieuwe stof om over na te denken.
mij=Karaokekalk / Konkurrent
Wat schrijft die jongen toch leuk. 😉
Zit je ook zo om reacties verlegen, Ew. ?
Haha, valt wel mee hoor. Het was echter even geleden dat ik dit stukje schreef. Wel grappig om het dan weer te lezen. Toch bedankt voor je reactie Andre. 🙂