Ja, geef het maar gewoon toe hoor! Het is helemaal geen schande of zo. Je weet wel, toen je in dat bioscoopzaaltje zat met dat idiote roodgroene brilletje op kon je de verleiding ook niet weerstaan. Je wist dat je voor de gek werd gehouden maar toch maakte je hand, alsof die een eigen wil had, een grijpbeweging in het luchtledige. En als je dan even over het brilletje spiekte, zag je het rommelige dubbele beeld dat op het doek werd geprojecteerd. Da’s ook een beetje hoe ik bij de eerste draaibeurt de muziek van Mahjongg waarnam. In eerste instantie was het voor mij een olijke warboel van avantgardistische, punky, funky dance met een unheimische ondertoon waar ik maar geen scherp beeld van kon vormen. Wat ik ook probeerde: Ik kon er geen grip op krijgen. Gelukkig vond ik met een dosis doorzettingsvermogen en een aantal draaibeurten het benodigde roodgroene brilletje. En in de steeds scherper wordende beelden zag ik gelijkenissen opdoemen met de Talking Heads, Gang of Four en Fela Kuti, maar ook recente namen als LCD Soundsystem, The Go! Team en Dungen. Ik liet me lekker meeslepen en stuiterde met een brede grijns door de kamer. En voor ik het wist maakte mijn hand, alsof die een eigen wil had, een grijpbeweging in het luchtledige…
mij=Gold Crush / Konkurrent