Gear Fab / Clearspot
Het begon met The Beatles en eindigde met een desastreuze brand. Daartussen in was er een bandje dat harde psychedelica speelde, snel een livereputatie opbouwde en de studio indook. Maar ze hadden pech als het ging om hun platenlabel. Dat was te klein om potten te breken bij radiostations en een fatsoenlijke distributie op te zetten, waardoor hun opnames maar niet in vinyl geperst werden. Hun woonplaats Brooklyn mag nu dan wel überhip zijn, eind jaren zestig kon je beter in Californië wonen. Zeker als je de soort protohardrock slash psychedelica speelde dat de wereld veroverde aan de hand van Steppenwolf, Spirit en Iron Butterfly. Majic Ship bestond uit zanger Mike Garrigan, de gitaristen Phil Polimeni en Tommy Nikosey, drummer Rob Buckman en bassist en organist Gus Riozzi. Toen The Beatles Amerika veroverde, begonnen ze een bandje in een garage. Maar hun smaak en de muziekgeschiedenis veranderde en al het jammen veranderde hun stijl in groovende bluesrock. Toen ze na jaren een plaat opnamen, een label vonden en na veel optreden klaar waren om de wereld te veroveren, vloog hun oefenruimte in brand. De plaat werd toch uitgebracht, maar nauwelijks verspreid, de band had geen instrumenten meer en hield op te bestaan. End of story. Of toch niet, want in 1971 werden hun studio-opnames uitgebracht. En in de jaren negentig nog een keer. En in de jaren ’00 nogmaals. En elke keer kwamen er weer fans bij die konden luisteren naar de covers van Buffalo Springfield (“For What It’s Worth”) en Neil Young (“Down By The River”), rauwe fuzzgitaar (“Sioux City Blues”) en donderende rock (“Too Much”).
File: Majic Ship – The Complete Authorized Recordings
File Under: Gezonken schepen