Als Balkanmuziek gelijk op gaat met zigeunerdeuntjes, dan haak ik af. Er zijn namelijk twee genres waar ik uitslag van krijg: klezmer en zigeunermuziek. Sorry, maar ik kan heel weinig met melodramatische begrafenismuziek en de sonore klanken van een klagende trekzak. Het Delftse Mala Vita dat Michel Schoots van de Urban Dance Squad voor de pre-productie aantrok, is andere koek. De band heeft zich al een tijdje als festivalfavoriet doen gelden. En dat doen de heren met een mix van ska, van Chicagoblues, van Balkaninvloeden, van folk, van texmex en van Spaanse tango’s en Portugese fado. Daar zitten ook behoorlijk wat klaagzangen tussen, maar wel altijd met een hoopvol levensvatbaar karakter. En meezingbare refreinen zoals in de stadionhymne “Il Tramonto”. Dat de productie in handen was van Mario Caldato Jr. hoor ik niet terug. De percussionist van de Beastie Boys had zijn bijdrage en persoonlijke smaak die een plaat als Check Your Head zo kenmerkte wel mogen inpassen in de songs van Mala Vita. Blijkbaar heeft hij zich verschanst achter de mengtafel. So Far So Good is een wapenfeit dat laat horen hoe professioneel de band te werk gaat. Wie Mala Vita ooit een keer live gezien heeft die mist de tomeloze energie en het opzwepende karakter. Dan pas gaat de band gelijk op met Les Negresses Vertes of Manu Chao’s Mano Negra en dat hoor je op dit album net niet terug. Zonde, volgende keer wil ik gewoon een dampende live-registratie horen met interactie. Binnen de lijntjes blijven kleuren kan altijd nog. Laat dat maar over aan de heren van Pater Moeskroen.
mij=Global Roots Music/Suburban
File: Mala Vita – So Far So Good
File Under: Te keurig binnen de lijntjes