Er zijn mensen die vinden dat een recensent objectief moet zijn. Maar zou dat wel kunnen? Is een mening niet per definitie subjectief? Stel namelijk dat Michael de Jong een willekeurige buitenlander was en ik hem nog nooit live had zien optreden: Zou ik dan zo positief zijn over zijn muzikale kwaliteiten? Stel dat Bob Dylan pas in de jaren negentig begonnen was met het opnemen en niet zo’n invloed zou hebben gehad op de ontwikkeling van de popmuziek: zou ik zijn laatste album dan nog als een redelijk goede plaat hebben betiteld? Ik kan het niet met zekerheid zeggen, maar ik vrees dat ze toch een stuk krediet bij mij hebben opgebouwd. Malcolm Holcombe, geboren in 1955, heeft dat (nog) niet. Alhoewel For The Mission Baby zijn negende solo-album is sinds zijn eerste release in 1995. Kansen genoeg dus voor een kennismaking, maar helaas het mocht niet zo zijn. Holcolmbe heeft qua stem, maar ook qua liedjes veel weg van Dylan en De Jong. In zijn manier van zingen klinkt iets ongewoons door, alsof hij al zijn tanden niet meer heeft. De muzikale basis is – uiteraard zou ik bijna zeggen – zijn gitaar die hier en daar aangevuld wordt door andere muzikanten. Een gastrol is er bijvoorbeeld voor Mary Gauthier, en als zij meedoet dan moet het wel goed zijn.
mij=Echo Mountain / Rough Trade