Breng een Zwiterse cajunband en een trio Londense rockabillies onder de vlag van het roemruchte Voodoo Rhythm en het resultaat is Louisiana Fun. Pardon, het resultaat héét Louisiana Fun. Dat is iets anders, inderdaad. De CD die Mama Rosin en Hipbone Slim en zijn band hebben opgenomen opent met het donkere en ietwat afwachtende “Voodoo Walking”. Bij de tweede track, “Gettin’ High”, komt het cajun-instrumentarium voorzichtig tevoorschijn. Ook in het New Orleans-style “Trouble Ain’t So Never Far Away” blijft de handrem er angstvallig op. Wanneer Hipbone Slim een rockabillybegeleiding loslaat op de Franstalige tekst van “Quel Espoir?” begint het een beetje op fun te lijken, maar zijn we al vijf nummers onderweg. Pas de als Out Side verzamelde volgende zes nummers (de eerste zes heetten In Side) laten een beetje horen wat de bedoeling was. “Killing Two Birds With One Stone” is een aardige, rollende blues, “Louisiana Blues” en “Citi Two Step” zijn cajun volgens het boekje, maar het duistere “Swamp Water” is de bekroning van de zoektocht. Rock ‘n’ roll zoals Chuck Berry die maakte in Downbound Train: donker en zwoel als een nacht in Louisiana. Maar één enkele geslaagde track is te weinig om een op papier interessante samenwerking geslaagd te laten zijn.
mij=Voodoo Rhythm / Clearspot
Echt zo’n plaat waarbij je het gevoel krijgt dat er veel meer in had gezeten.