‘Het gaat helemaal goedkomen met mij!’
De voorgaande avond deed haar dansbare electropop tijdens Eurosonic de vloer van de bovenzaal van De Spieghel nog gevaarlijk heen en weer bewegen. Het is nu elf uur in de ochtend en Maria Timm geeft op een ondeugend fluistertoontje toe dat ze misschien wel een beetje teveel biertjes heeft gedronken. ‘Ik ben pas rond half vijf in mijn bed beland. Gelukkig voel ik me niet ziek of zo. Geen kater. Maar wel dat tintelende, zweverige gevoel dat je hebt als je flink dronken bent geweest.’ Op de albumhoes van haar debuutplaat The Plan heeft zichzelf laten afbeelden als een reus die door kleinere versies van haarzelf op de grond wordt vastgebonden. Ondanks het avondje doorhalen, wijst ze als ik haar vraag welke Maria het beste uitdrukt hoe ze zich nu voelt, niet de reuze-Maria op de grond aan. ‘Verrassend genoeg voel ik me nu meer zo.’, zegt ze terwijl ze de mini-Maria aanwijst die stoer met de handen in de zij bovenop haar reuze-ik staat. ‘Dat komt omdat ik straks nog een flink stuk moet rijden en daar is een stoere Maria voor nodig.’ Een trotse twinkeling verschijnt in de helblauwe Scandinavische ogen.
mij=Interview: André. Foto's: Tom
Het viel me op dat ze live veel meer een band is dan men aan de hand van het electro-geluid van het album zou verwachten. 'Dit was het eerste optreden in deze samenstelling en ik moet zeggen dat het me heel erg goed is bevallen. Voorheen trad ik in Denemarken op met een band van een man of zeven. We speelden alles met een backingtape mee en probeerden zo dicht mogelijk bij het geluid van het album te komen. Om de kosten wat te drukken speel ik nu met een kleinere bezetting en hebben we die benadering overboord gegooid. Ik ben blij dat het zo goed uitpakt. Zo'n backingtape werkt heel beperkend. Als je eenmaal op 'play' hebt gedrukt, is er geen weg meer terug. Nu hebben we veel meer vrijheid en kan ik lekker op mijn bas meerocken. Dat doe ik graag!', glundert Maria.
Het is duidelijk dat haar voorkeur bij het live spelen ligt. Naast haar eigen soloproject speelde Maria in zeven andere bands mee, waarvan ze er al een aantal heeft moeten teleurstellen. 'Maar ergens is dat natuurlijk een positief iets. Voor mij althans.' Zeven bands is niet niks. Is er zo'n bloeiende scene in haar woonplaats Århus? 'Voor zover ik dat kan beoordelen wel. Alleen klaagt iedereen erover dat er zo weinig plekken zijn om op te treden. We hebben uiteraard wel het jaarlijkse SPOT-festival, dat altijd een hele positieve invloed heeft op de muziekscene in de stad. Ik ben overigens niet het type dat veel naar optredens gaat kijken. Maar ik heb het dan ook veel te druk daarvoor met het spelen in al die bands. [lacht] Ik ben bijna ieder weekend wel op pad.' Als ik haar vertel dat ik een aantal keer met veel plezier een bezoekje aan Århus heb gebracht, veert ze meteen enthousiast op: 'Het is dan ook een erg fijne plek om te wonen. Ik wil er voor geen goud weg!' Maria past dan ook precies bij de indrukken die ik van die stad kreeg: vriendelijk, open, levendig maar toch ook ontspannen.
Ook de hierboven omschreven albumhoes zou een weerslag moeten zijn van haar karakter. 'Voor dit album had ik besloten me alleen maar met de muziek bezig te houden en het artwork aan anderen toe te vertrouwen. Ze zijn toen aan de hand van een aantal gesprekken met me op deze afbeelding uitgekomen.' De hamvraag is uiteraard of ze zichzelf erin herkent. 'Jazeker. Ik kan aan de ene kant mezelf groot genoeg voelen om de hele wereld aan te kunnen. Daar schiet ik dan soms in door, en blijkt er een andere kant van me te bestaan die mij en mijn ongeremde enthousiasme moet zien te beteugelen en tot rust te manen. Zo overwin ik mezelf. Of zoiets. [lacht]' Is dat misschien het achterliggende 'plan' waar het album naar is vernoemd? 'Ik heb geen plan. Mijn manager, that's the man with the plan. Nou, da's niet helemaal waar. Mijn plan bestaat uit niets meer dan te kunnen leven van de muziek. En ik kan je gelukkig vertellen dat mijn plan nu in werking is.'
Hoe zit het dan met haar toekomstplannen? 'Ik ben nu al bezig met de opnames van het volgende album. De muziek daarop zal meer in de lijn liggen van wat je tijdens mijn optreden heb gehoord. De muziek op The Plan kwam voor een groot deel van Anders Boll. Het electrogehalte is voornamelijk zijn inbreng geweest. Het volgende album neem ik helemaal in mijn eentje op. Ik heb een paar hele goede nieuwe speakers gekocht. En ik ben inmiddels ook aardig handig geworden in het maken van beats. Dus het gaat helemaal goed komen met mij!' Op dit moment van ongeremd enthousiasme komt er plotseling weer zo'n beteugelde mini-Maria tevoorschijn: 'Tenzij mijn computer crasht natuurlijk.' Ze legt uit dat ze al een keertje een crash heeft gehad en ze bijna twee maanden zonder computer zat: 'Gelukkig was er niks verloren gegaan, maar om twee maanden niet verder te kunnen werken aan mijn muziek was voor mij een kleine ramp. Twee maanden!'
We gaan nog even naar buiten, waar File Under-fotograaf Tom wat plaatjes van haar schiet. Geduldig en dapper trotseert Maria de snijdende koude wind die door de Groningse straten waait. Met de belofte naar een van haar optredens te komen kijken als ze weer ons land aandoet, wens ik haar een fijne reis terug naar Århus. Helaas zal er van dat plan weinig terecht komen. Dan had ik mijn vakantie maar anders moeten plannen. Daarom bieden we hier bij File Under graag een gelukkige bezoeker van de site een kans om Maria Timm op 26 maart in de Ekko te gaan bekijken. Weet je wat? Doen we meteen een exemplaar van dat fijne album The Plan erbij! Hoef je alleen maar dit formuliertje in te vullen en dan komt alles goed. Ik zou zeker een poging wagen. Fotograaf Tom en ik waren het in ieder geval absoluut over een ding eens: leuke meid, die Maria Timm!