Als ik aan een multi-instrumentalist denk, dan denk ik aan iemand die een nummer laagje voor laagje opneemt en daarbij laat horen dat hij de instrumenten ook beheerst. Bij een optreden is er dan een band die dit kunstje mee mag vertonen, want alléén gaat dit niet. Voor de Canadees Mark Sultan is dat echter geen probleem. Waarom zou je niet tegelijk de drummer, gitarist en zanger kunnen zijn? Zijn filmpjes op de bekende videokanalen zijn grappig om eens te bekijken. Ik zag hem echter nog nooit alleen optreden, wel samen met King Khan als The King Khan And BBQ Show. Toch had ik bij zijn nieuwe album onder de (solo)naam Mark Sultan het idee dat hij dit toch nooit alleen ingespeeld kon hebben, hier was het geluid te vol voor, en ik had gelijk, want hij nam dit album op met een andere Canadees Bloodshot Bill (The Ding Dongs). Op $ laat Sultan horen dat zijn grote inspiratiebron in de jaren vijftig ligt. Als hij dit destijds had uitgebracht dan was dit vast als een bom ingeslagen want de rauwe garagerocksound maakt het zoveel vuiger dan de rock ‘n’ roll-songs op dat moment. Opener “Icicles” is echter geen lekkere opener, omdat dit meer herrie is dan een liedje, niet representatief is voor de andere nummers op dit album en te lang duurt (6:30). Sultan treedt nu nog alleen op, maar het schijnt dat hij een band bij elkaar aan het sprokkelen is. Als ik het zo inschat dan is dit zonder Bloodshot Bill, want hij gaat voor zijn eigen feestje. Veel $ zal het Sultan wel niet opleveren, want ondanks dat hij bijvoorbeeld in het voorprogramma van The Black Keys stond, lijkt me dit te moeilijk toegankelijk voor het grote publiek ondanks dat dit album toch echt op de vijftiger jaren geïnspireerd is. Terwijl dit stukje klaar stond voor publicatie komen de eerste berichten door dat Sultan begin mei in ons land is. Gaat dat zien!
mij=Last Gang / Ada / Rough Trade
2 reacties