Politiek en muziek vormen meestal geen al te gelukkige combinatie. Over politiek zingen betekent meestal protestliederen en dat betekent meestal dat de inhoud de vorm inhaalt (uitzonderingen daargelaten). Ik vrees dat het ook geldt voor Marta Kubišová. Voor haar werd het zowiezo een sneu verhaal. In de tweede helft van de jaren zestig beleefde ze haar hoogtijdagen. Afkomstig uit het communistische Tsjechoslowakijke dat op dat moment een tijd van verlichting kende, trad ze op tot in het Olympia in Parijs. Helaas protesteerde ze net iets teveel tegen het regime, zodat in 1970, toen de landen van het Warschau Pact ‘het communisme met een menselijk gezicht’ te ver vonden gaan, ze een beroepsverbod kreeg. Einde carrière. Vampisoul verzamelt op Ne! vijfentwintig tracks die Marta Kubišová opnam tussen 1966 en 1970. Je hoort poppy soul-met-orkest (“Billy Stul”), soms uitwijkend naar jazz (“Kto Ti Radu Da”), soms zowaar naar een soort ruige beat (“Tak Dej Se Ka Nam a Projdem Svet”, “Svlikam Lasku”), inclusief overdadig gebruik van fuzz. De muziek past mooi in haar tijd (“Hare Krišna”) en is ook nu de moeite van het beluisteren waard. Niet dat we een verborgen wereldster ontdekt hebben, daarvoor heeft ze te kort kunnen werken. Overigens treedt ze sinds 1989 weer op en met veel succes, gezien haar agenda. In Tsjechië geldt ze als een icoon, de rest van Europa lijkt haar te zijn vergeten.
Mij=Vampisoul / Sonic Rendezvous
De bestemming voor je komende vakantie lijkt me duidelijk. 🙂
Helaas, heb het voorgesteld maar mijn lief wees het af. Het wordt gewoon Normandie. Even doorrijden en je zit dan wel in het land van de Vietnam Veterans. Ook een leuke band 🙂
Wie boekt er dan JP, jij of je betere helft? 🙂
M. gaat op vakantie en ik ga gewoon maar mee.