Ik zit ergens halverwege de plaat. Er komen wat gitaarklanken voorbij die me bekend in de oren klinken. En dan ineens valt het kwartje. Verdorie, het is net of ik het intro van een willekeurig nummer van Jimi Hendrix hoor zodra de eerste tonen van “Foggy Day” klinken. Ook de rest van het nummer brengt me terug naar de jaren zestig, net als het The Doors-achtige “Why Is It So?” en eigenlijk ook een groot deel van de rest van de cd. Mattias Hellberg, de maker ervan, heeft de afgelopen jaren met diverse Zweedse bands samengewerkt en zo zijn sporen verdiend. Onder die bands ook een aantal bij ons bekende namen, zoals Fireside en The Hellacopters. Als referentie heb je daar overigens verder weinig aan, want op deze cd doet hij helemaal zijn eigen ding. En ook weer niet dus, want het klinkt psychedelisch als de jaren zestig, met een vleugje freak folk hier en daar (“A Good Day”). Hoewel het me in eerste instantie niet raakt, merk ik na een aantal draaibeurten dat het kwartje begint te vallen. In het kader van ‘Beter goed gejat dan slecht verzonnen’ dus toch een aanrader voor de liefhebbers van de jaren zestig.
mij=Playground / Konkurrent