Vinyl is hip. Vinyl is analoog en klinkt échter, het leeft en kraakt, de hoes heeft de ruimte en de schijf moet je goed vastpakken. Als ik buiten de muzieknerdwereld dit vertel, dan kijken ze me aan of ik gek geworden ben. Wordt er nog muziek verkocht dan? Oké, ik geef het toe: ik ben niet hip. Ik koop cd’s. Als is dat je iets koopt al hip genoeg wat mij betreft in dit downloadtijdperk. Maar goed, nieuws voor hen die hip zijn: A Thousand Heys van het Britse Mazes is er ook op vinyl. En op cd, zodat ook ik kan luisteren naar het kwartet dat eigenlijk in de jaren tachtig hun ding had moeten doen. Ze passen prima tussen bands als Pavement, Sebadoh, Sonic Youth en de begin-R.E.M. Zeg maar, de muzikanten die niet voor perfectie gaan, maar wel voor dat briljante idee in dat mooie liedje. Op A Thousand Heys zijn dertien tracks verzameld die in een klein halfuur afgeragd worden alsof ze ter plekke bedacht zijn en dat is dus wél meer dan twee minuten per nummer! Dit is dus het soort plaatjes dat ik koester, die me energie geeft en waar ik blij van word. Echt een lo-fi-gitaarplaat voor muzieknerds. Nee, dat ben ik dus niet: ik ben al het vinylstadium voorbij. Ahum.
mij=Fat Cat / Bertus
2 reacties