Twee gelukkige periodes in mijn leven heb ik mogen doorbrengen in Wales. Een verbluffend robuust land met bergen die zo hoekig en rotsig zijn dat er bijna niet te wandelen valt. Ik herinner mij vooral de avonden dat het stormde en onze tent nergens anders geplaatst kon worden dan op de enige aanwezige (wind)vlakte. Koud, guur en geen bomen in de buurt om een vuur mee te maken. En geen vuur betekent geen licht en geen plek om gezamenlijk te vertoeven. Voor mij is Wales dan ook een schitterend maar tegelijkertijd vrij desolaat land. En laat dat gegeven nu niet zelden een zeer vruchtbare ondergrond zijn voor mooie muziek. Melys maakt al jaren lo-fi en lieflijke liedjes en op Life’s Too Short is dit niet veel anders. Soms in het Engels, soms in het Welsh, iets wat des te meer bijdraagt aan het vervreemdende karakter van de muziek. De zachte stem van zangeres Andrea Parker kruipt onder de huid en nestelt zich daar gedurende de elf nummers. Vreemde geluidseffecten en samples die door de melodieen heen zijn geweven maken van Life’s Too Short een intrigerende luisterervaring die bij uitstek geschikt is voor de rustige koptelefoonmomenten. Niet verwoestend en wild maar ingetogen en af en toe door merg en been gaand; Melys heeft een uniek geluid dat net zo eigen en origineel is als het land waar de band geworteld is.
mij=Sylem / Konkurrent