Humor in muziek, het is vaak niet zo geslaagd. Een bandje met de naam Milky Wimpshake doet het ergste vermoeden. Als er dan nog een albumtitel is als My Funny Social Crime en bovendien een tekening op de hoes van een jongen met gitaar die een taart in het gezicht van de zanger gooit, dan lijkt het een vervelend gebeuren te worden. Tekstueel is het soms ook lachen, gieren en brullen. Zo zingt Pete Dale op “Cherry Pop”: ‘You’re the apple of my eye, you make me want to eat apple pie, I want to have whipped cream on top, and wash it down with cherry pop’. Toch zit er onder die grappige bovenkant een wat treurige ondertoon, want met de liefde wil het meestal niet zo lukken. En dat is uiteraard best zielig. Milky Wimpshake brengt zogeheten lo-fi-liedjes waar het dus niet gaat om een hoogstaande geluidskwaliteit, maar om het idee. Soms is het wel wat knullig qua uitvoering, op andere momenten vind ik het trio sterk. Ik heb dan ook de indruk dat ze de muzikale grenzen van het popliedjes aan het onderzoeken zijn en dat als ze echt zouden willen ook een heuse hi-fi-plaat zouden kunnen maken. Maar je moet dat dan wel willen. Milky Wimpshake is zo’n bandje dat de échte lo-fi-liefhebber ze op zijn minst een keer moet proberen, en ik zal eerlijk zeggen dat ik het na vele draaibeurten steeds grappiger vindt worden. Al vond ik dat ook van St. Thomas en met hem liep het helaas slecht af.
mij=Fortuna Pop / Cargo / Munich
4 reacties