Eigen beheer
In de jaren zestig bewees Sly & The Family Stone al dat de klarinet een “funky” instrument is; laat staan een basklarinet. Nu klinkt Hubert-Jan Hubeeks basklarinet allerminst funky in ‘I Still Do’. Het fraai ingetogen derde nummer op Stornoway, het nieuwste album van Mimile. Maar het album trapt juist wél funky af met opener ‘Perfectly Wrong’. En daarmee verrast voormalig The Scene-bassiste Emile Blom van Assendelft. Ze lijkt sowieso gegroeid in haar rol als leading lady van Mimile op deze tweede langspeler. Het muzikale avontuur op deze plaat heeft ongetwijfeld ook te maken met de fraaie locatie waar Emilie inspiratie opdeed voor de nieuwe nummers. Dat was op het Schotse eiland Lewis (in Schots-Gaelisch: Eleòdhas) in de Buiten-Hebriden. Een locatie waaraan het album (en de titeltrack) haar naam ontleent. Stornoway (in Schots-Gaelisch: Steòrnabhagh) is immers de hoofdstad van de Schotse Buiten-Hebriden. De fraaie foto’s aan de binnenzijde van het tekstboekje bij de CD maken de avonturier in mij in ieder geval wakker en zorgen voor de nodige reiskriebels. Naast de verrassende opener ‘Perfectly Wrong’ en het fraaie ‘I Still Do’, zijn ‘You Win’, waarop Emilie en haar mannen bevangen lijken door de geest van David Byrne en titeltrack ‘Stornoway’ de hoogtepunten. Vooral op die laatste track — met een duidelijke Pink Floyd-feel — is niet beknibbeld op extra strijkers (de van het Pavadita Tango String Quartet afkomstige Sophie de Rijk en Eva van der Poll, nemen daarvoor de honneurs op viool waar in dit nummer). Na een eerste draaibeurt overdonderd de veelheid aan stijlen nog een beetje, maar om met Jan Douwe Kroeske te spreken: “Stornoway is een groeiplaatje.”
File: Mimile – Stornoway
File Under: Groeiplaatje
File Social: [Facebook] [Twitter] [Instagram]