Stop waar je mee bezig bent. Sluit je ogen. Sluit je ogen en zweef mee, laat je meeslepen naar een stad, ver weg, het kan Barcelona zijn, maar net zo goed Buenos Aires of Porto. Het is er middernacht, donker, maar hier en daar geheimzinnig verlicht, en de mensen dansen op straat. Snuif de geur op van zoete bloesems en proef de bedwelmende wijn. Het is zwoel in deze nacht. Iedereen draagt zijn mooiste goed, er zijn dichters, muzikanten, dansers en er is de bekoring van alles wat mooi is. En in het midden van dat alles daar is de stem van Mísia, wervelend en draaiend om je heen. Extase. Dan, ineens, word je moe… Je hebt een stoel nodig, en een tafeltje, je moet zitten, wijn! Drinken! En luisteren, luisteren naar die stem, die betovering… Als je tot rust gekomen bent, wil je weer dansen, dansen moet je. Het verlangen naar al het moois in het verleden en al wat nog komen gaat vermengt zich en je laat je opzwepen in de wildste dans, zwierend en zwaaiend tot je uitgeput neervalt, moe, maar voldaan. Sluit je ogen, sluit ze en keer terug naar je wereld, maar neem de herinnering mee in je hart…
mij=Coast to Coast