Het is altijd wat. De een zweert bij de loodzware riffs van Kyuss, de ander bij het ronkende gruizige karakter van een Fu Manchu. Weer eentje klaagt over het beperkte hardrockgehalte van een Alice In Chains en de ander vindt toch echt wel dat ‘n Led Zeppelin nauwelijks nog nieuwe bandjes oprecht inspireert. Althans, wij horen te weinig LedZep-invloeden echt terug. Jaren geleden dweepte Jan en Alleman nog met het stonerrock-idee en de riffs van een Tony Iommi. Het Canadese Monster Truck valt niets te verwijten. De band snijdt heel dik hout. Enorm dik. Met boerenrock en hardrock die regelrecht veertig jaar terug in de tijd gaat. En, dat doen de heren al bijna vijf jaar gezien de eerdere wapenfeiten: The Don’t Fuck With The Truck Collection en Furiosity. Dit is wat Zakk Wylde ooit met zijn Pride & Glory voor ogen moet hebben gehad. Dit is wat er was gebeurd als Steppenwolf, The Allmann Brothers en Led Zep samen op tournee zouden zijn geweest. Het enige in het grote rockplaatje dat niet klopt is dat de heren van Monstertruck uit Canada komen. De staat Alabama was beter geweest, of Texas, of Louisiana voor mijn part. En, ik kan me voorstellen dat het heel wat Amerikanen steekt dat deze superformatie met een groots stadionrockgeluid niet tot de ‘American songbook’ behoort.
mij=Mascot
File: Monster Truck – Sittin’ Heavy
File Under: Hell Yeah; R.O.C.K.