Van Blues Explosion naar Folk Implosion en van Monsters of Rock naar Monsters of Folk: er wordt wat afgelachen wanneer muzikanten uit verschillende bandjes bij elkaar komen. Maar het project van Jim James, Conor Oberst, M. Ward en Mike Mogis (respectievelijk van My Morning Jacket, Bright Eyes en solo, zichzelf en Bright Eyes), klinkt behoorlijk serieus. Uiteraard zal het als grap bedoeld zijn toen ze een jaar of vijf geleden voor het eerst samen speelden. Een aantal jaren en opnamesessies later is het project uitgegroeid tot een serieuze superband, met een professionele marketingcampagne (u had toch ook al een tijdje geleden “Say Please” gedownload?) en een plaat die meer wil zijn dan een geintje. Het lijkt er tenminste op dat de leden geen tweederangs liedjes inbrachten. Sterker nog, opener “Dear God (sincerely M.O.F.)” past naadloos in de jaren tachtigsfeer die Jim James op de laatste My Morning Jacket-plaat toeliet. “Ahead of the Curve” zou zomaar een van de betere nummers van Bright Eyes kunnen zijn en zo kunnen we nog wel even doorgaan. En toch worden we niet omver geblazen. Vier muzikanten die bewezen hebben wat ze kunnen, zouden samen tot meer in staat moeten zijn dan deze degelijke, maar zeker niet spectaculaire staalkaart van hun kunnen.
mij=Rough Trade / Konkurrent
Ik ben stiekem toch aardig onder de indruk van dit plaatje. Alles wat leuk is aan zowel monheer Oberst als My Morning Jacket verenigd op één schijf. Met een openingstrack van absolute wereldklasse, dat ook nog eens.