Het is 2015 en dus komen er nu 2014-albums langs die je te laat ontdekt hebt. Zoals deze dubbel-cd Live In Mexico. Recentelijk ontdekte ik de band Moon Safari door een bericht dat ze op tournee gingen in Engeland met mijn favoriete Franse proggers Lazuli. Nog steeds vraag ik me af waarom ik Moon Safari niet eerder ontdekt heb. Ze hebben namelijk met hele dikke viltstift ‘Prikkieprog’ all over geschreven staan. Het onderscheidende punt van Moon Safari zijn de koortjes. Deze Zweden – inmiddels zes in getal – hebben allemaal stemmen om u tegen te zeggen en laten dat al vier studio-albums, een EP en nu twee live-albums lang horen. Je hoort er niet alleen Gentle Giant/Spock’s Beard/Neal Morse-harmonieën in, maar net zo makkelijk West Coast, seventiespop à la Steely Dan, REO Speedwagon en – ik moet het toegeven – kerstkoorachtige stukken. Maar sodeju, wat knap. Op Live In Mexico laten ze horen dat ze dat live ook nog eens vlekkeloos kunnen uitvoeren. Het vorige live-album The Gettysburg Adress dateert van nog maar twee jaar geleden en was opgenomen op ROSfest, Live In Mexico is opgenomen op Baja Prog. Jammer is dat de zaal niet erg vol lijkt. In elk geval is de reactie van het publiek minimaal. Gecombineerd met de vlekkeloze uitvoering heb je daardoor soms eerder het gevoel naar een studioversie te luisteren. Desondanks is het een album om koude rillingen van te krijgen, zo mooi. Qua instrumentatie zit het dicht tegen Sound Of Contact aan, met zorgvuldig opgebouwde melodieën ergens tussen pop en prog zonder veel technische krachtpatserij, waarmee een prachtige basis wordt gelegd voor die magnifieke zangpartijen. De tracks zijn afkomstig van de drie laatste studioalbums, Lover’s End, de Lover’s End Pt. III EP en Himlabacken Vol. I. Die EP bevatte overigens maar één track en dat is op Live In Mexico de 25 minuten durende afsluiter. Maar dan heb je er al bijna een uur fijne prog met kippenvelvocalen opzitten. 2015 is zeldzaam mooi begonnen….
mij=Blomljud Records