Het is altijd wat flauw om meteen met muzikale referenties te strooien, maar soms ligt het er zo dik bovenop dat je er echt niet aan ontkomt. Zo riep een muzikale vriend bij het zien van de hoes al meteen “Ocean Rain!”, nog voor ook maar een noot van dit album te hebben gehoord. De verwijzing naar het desbetreffende Echo & The Bunnymen-album is geen toevallige, want muzikaal tapt het Russische Motorama uit hetzelfde post-punkvaatje. Doordat zanger Vladislav Parshin een soortgelijke bariton heeft als Interpol’s Paul Banks is dat een volgende voor de hand liggende verwijzing. Motorama klinkt echter een heel stuk vlotter dan genoemde bands: op Calendar komen in sneltreinvaart 10 opgewekte songs voorbij. Je zou bijna denken dat je hier een zeer goedgeluimd Interpol aan het werk hoort, ware het niet dat het Russisch accent van Parshin hem af en toe wel verraadt. Toch is niet zijn accent, maar meer de wat monotone zang een breekpunt hier. Daarnaast had de muziek ook meer eigen smoel mogen hebben, al veer ik nog wel op bij de catchy gitaarriedel van “To the South” en slotnummer “During the Years”, dat niet misstaan had op welk Interpol-album dan ook. Daarmee hebben we dan ook meteen de doelgroep voor dit album te pakken: heb je niet genoeg aan je Interpol-platen en wil je eens iets soortgelijks horen? Dan zit je bij Motorama wel goed. Zo niet, dan kun je deze plaat rustig aan je voorbij laten gaan.
mij=Talitres
4 reacties