Mumford & Sons – Sigh No More

Mumford & Sons - Sigh No MoreLaura Marling stond in de Kleine Zaal van Paradiso. Uitverkocht tot het laatste hoekje, en voordat de blondine het podium betrad, was daar Mumford & Sons. Later bleek dat hij ook Marling bijstond tijdens haar optreden, maar even stond singer-songwriter Marcus Mumford zelf ook in de spotlights. Als voorprogramma speelde hij nummers die later op zijn debuut Sigh No More zouden komen te staan. En het heeft even geduurd, maar het schijfje is nu dan eindelijk daar. Niet alleen voor de enthousiaste Paradiso-bezoekers een lang verwacht album, maar ook door de BBC’s Sound of 2009-lijst is het een gewilde naam geworden. De zanger heeft drie extra leden aangetrokken en hiermee twaalf nummers uitgebracht. Door de extra leden is het geen rustige singer-songwriterplaat, maar gaat het er soms ook erg hard aan toe. Het resultaat zijn akoestische bluegrass-nummers, waar telkens de emotionele stem van Mumford centraal staat. Wat goed nieuws is, is dat op dinsdag 22 september de herfst officieel is begonnen, want de 45 minuten aan muziek zijn namelijk zeer somber en donker. Neem bijvoorbeeld ‘There will come a time, you’ll see, with no more tears and love will not break your heart’ in “After The Storm”. Hoewel het album veel pareltjes bevat zijn “White Blank Page” en “Dust Bowl Dance” de uitschieters. Waarin de zanger bijna een betoog lijkt voor te dragen, met zoveel overtuiging weet hij de teksten tot je door te laten dringen. Weet je, eigenlijk is er gewoon niks op aan te merken.


mij=V2

15 reacties

  1. Moet heel eerlijk zeggen dat begin vorig jaar, tijdens de Nederlandse presentatie van Laura Marling in de kleine zaal van Paradiso, het juist Mumford & Sons was (toen ook in het voorprogramma) dat mij nog meer dan Laura wist te overtuigen… Afgelopen zomer zag ik ze weer op Haldern Pop en werd omvergeblazen door de rauwe emotie die de band wist te brengen… Kan dus ook niet wachten deze plaat te gaan draaien! 🙂

  2. @George: dat deze band zo groot is snap ik ook niet. Ik vind ze dus wel goed, maar zo’n doorbraak had ik nooit verwacht. Dat ligt niet aan 3FM, want ook in België doen ze het bijvoorbeeld goed. Dat jij het niet leuk vindt dat kan en mag, maar waarom je dan met 3FM komt ontgaat me. Om het maar helemaal niet te hebben over die flauwe opmerking naar mij toe.

  3. @George: ja dat heb je goed gelezen, knap van je. De afgelopen JAREN zei ik. Volgens mij is iets namelijk een ontdekking als een redelijk groot publiek het op pikt. Obscure bandjes in de marge kunnen erg sterk zijn, maar zijn geen ontdekking. Daar heb je helaas de radio en het gepeupel voor nodig.
    @ Ewie: sommige mensen zijn te alternatief (vinden zich te speciaal) voor 3FM en willen dat graag melden. Ik denk dat vooral 3FM een grote invloed heeft op het feit dat bands als Mumford and Sons, Triggerfinger, The Tallest Man on Earth, de Staat zo’n groot publiek krijgen. Zij maken de indie (light?) toegankelijk voor meer mensen (samen met 3voor12 en de wereld draait door). Mochten bovenstaande bands dan toch te licht bevonden worden, kom je via die muziek makkelijker in aanraking met wat meer obscure bandjes.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven