Het leven als popmuzikant lijkt een mooi bestaan. Als je alleen al kijkt naar de drugsdoden die de popmuziek opgeleverd heeft dan kun je hier echter twijfels over hebben. In de jaren zestig was het heengaan van vele grote sterren nog toekomstmuziek. Als je hippie, Amerikaan en ook nog muzikant was, dan moest je simpelweg naar San Francisco (al dan niet met bloemetje in je haar). Velen hadden succes, ook buiten Amerika. En voor hen die dat niet hadden was er altijd nog de hoop op een glansrijke carrière als popmuzikant. Voor de zevenkoppige band Naked Lunch is het altijd bij die hoop gebleven. Ze namen in 1969 een studio-album op in het ‘Children Of Mu House’ dat vijf tracks bevatte en nu is uitgebracht op cd, met een zevental bonustracks. Muzikaal is het ergens te plaatsen tussen het werk van Santana en dat van Blood, Sweat & Tears. De invloeden zijn breed: latino, funk, blues, rock en jazz. Mocht je iets met deze muziek hebben dan moet je deze cd zeker opsnorren, want er zijn goede musici aan het werk en wat klinken bijvoorbeeld het orgeltje en vooral de toeters vet. Ook de toegevoegde nummers zijn prima te versmaden. Drie van die nummers zijn opgenomen in 1972 door de band ‘Banda de Jesus’, met drie leden van Naked Lunch. Het laat zich raden wie het drietal in het overigens prima geïllustreerde boekje eert. Anderen vonden overigens hun eigen weg bijvoorbeeld als tennisleraar, webdesigner of als medewerker bij een telefoonmaatschappij.
mij=World in Sound / Clearspot
Naked Lunch is nu natuurlijk ook een prima bandje uit Oostenrijk. (album: ‘This Atom Heart of Ours’ uit 2007)