Het is al een paar jaar stil rond de fijne Welshe band Super Furry Animals, dus heeft zanger Gruff Rhys tijd voor andere projecten. Praxis Makes Perfect is een tweede resultaat van zijn samenwerking met de Amerikaanse laptopper Boom Bip. Vanuit de producer bezien is het eigenlijk jammer dat Rhys zijn enige kompaan is. Ik ‘zie’ ook wel een plaat voor me waarop Jarvis Cocker, Euros Childs en Steve Mason meedoen. Vooral laatstgenoemde opereert op zijn recente solowerk precies in hetzelfde elektronische straatje. Niet dat het verder zoveel uitmaakt, want Rhys kan in zijn eentje als alle drie klinken. Praxis Makes Perfect bestaat uit een half uurtje ouderwets synthpoppen. De conceptuele teksten en samples refereren veelvuldig naar oude linkse idealen. Vooral “Hoops With Fidel” is een lollige. (‘We keep bouncing ideas and holding back tears of joy!’) Muzikaal is het album daarentegen ongecompliceerd. Boom Bip heeft zich duidelijk laten inspireren door seventies-synthesizer-werk en het soort smeuïge eighties-melodieën waarvoor Madonna een kwart eeuw terug een kledingstuk (of twee) uit zou doen. Je zou er zélf bijna synchrone dansjes van gaan maken. In de goede dialectische traditie zou ik tot slot nog een kritiekpuntje moeten formuleren, welnu: men vindt hier geen écht grote hit. (En dat zou toch mogen in deze stijl.) In plaats daarvan eindigt het album met een saxofoonsolo!
mij=Lex
4 reacties