New Model Army – Carnival

Je hebt van die bands waarvan je verbaast staat over hoeveel fans er nog van ze rondlopen. New Model Army is zo’n band. Volgens mij speelt New Model Army in Nederland altijd voor een goed gevulde, zo niet uitverkochte, zaal van behoorlijke grootte. Hondstrouwe fans hebben ze. Dat komt misschien ook wel doordat New Model Army zo’n band is waar in de meerdere decennia dat de band bestaat weinig aan veranderd is. Ik stoorde me zelf altijd een beetje aan het links militante karakter van de band en haar fans, dat als ik tiener zelfs ietwat beangstigend vond. Terwijl ik mezelf toch echt onder links schaar en de muziek an sich altijd wel mijn ding vond. Want vanuit een basis van folk en rock maakt New Model Army, zo lijkt het, al eeuwen platen die vol staan met gedreven idealistische liedjes, gepassioneerd voorgedragen door de donkere stem van Justin Sullivan. Toch is het al weer vijf jaar geleden dat deze Engelse postpunk-mannen op de proppen kwamen met een nieuwe cd. Het huidige album, Carnival, hangt wat meer naar rock dan zijn voorgangers. Hierdoor doet het me af en toe moet ik een beetje denken aan een ingetogen Killing Joke, zonder industriële invloeden natuurlijk. En angst voel ik al helemaal niet meer. Ik hoop dan ook voor de heren dat ze uit de hernieuwde interesse in de postpunk van de afgelopen tijd nog wat nieuwe fans erbij zullen krijgen. Toch vrees ik dat ze bij de concerten in Nederland later dit jaar gewoon weer voor de vertrouwd in zwart geklede fans zullen spelen. Die hebben er weer elf nieuwe liedjes bij om in te studeren en die snel vertrouwd zullen voelen.

mij=Attack Attack / Het Momumentale / Rough Trade