„You fell from the sky / crash landed in the field / near the river Adur”. Met deze regels opent Skeleton Tree, de nieuwe plaat van Nick Cave & The Bad Seeds. Het mag bekend zijn: Nick Cave’s zoon Arthur verongelukte op 15-jarige leeftijd door van een klif in Zuid-Engeland te vallen. Een promotietour voor Skeleton Tree zit er niet in. Een documentaire, One More Time With Feeling, over de opnames van deze plaat en de plaat zelf, die moeten het woord doen. Wat er voor zorgt dat elke tekstregel, elke noot vraagt om gelinkt te worden aan het peilloze verdriet. Is Skeleton Tree daarmee een monument voor zijn zoon geworden? Ik denk het niet: eerder laat het de weerslag zien van het ongetwijfeld afschuwelijkste jaar uit Cave’s leven. De geciteerde tekstregels komen uit “Jesus Alone”, een associatieve tekst, vol woorden en zinnen die te maken hebben met dood en ondergang. En die soms direct lijken te verwijzen naar Arthurs dood. Het anekdotische is vrijwel geheel verdwenen, de teksten zijn fragmentarischer dan ooit. De muziek klinkt als een soundscape en Warren Ellis heeft ongetwijfeld een bijzonder grote rol gespeeld op deze plaat. Strijkers, synthesizers, glitches en een enkele gitaarlick, een spaarzaam aangeslagen piano, een paar drumrolls en een enkel koortje, daaruit bestaat de begeleiding van Nick Cave’s hoorbaar ouder geworden stem. Op “Girl in Amber” klinkt Cave bijna als een oude man. Maar dan: de basis voor Skeleton Tree is ruim voor de dood van Arthur Cave gelegd. Het afmaken van deze plaat is als een rouwproces: niets is meer volmaakt, alles is kapot. En zo klinkt ook Skeleton Tree. De pijnlijke schoonheid van rouw en onuitspreekbaar verdriet.
mij=Bad Seed
File: Nick Cave & The Bad Seeds – Skeleton Tree
File Under: […]