Meisjes van rond de zestien met een aardige zangstem die van plan zijn zich aan te melden voor een van de vele talentshows die ons land rijk is, doen er goed aan eens naar “Sticks & Stones” van Nicola Roberts te luisteren. Hierin omschrijft de roodharige zangeres dat haar start in de muziekbiz als vijfde lid van Girls Aloud niet alleen glitter en glamour was. ‘Too young to buy my own bottle of vodka / So I’d beg the driver please I need another / How funny that I was too young for so many things / Yet you thought I’d cope with being told I’m ugly’. De openhartige ballad sluit haar verrassend sterke debuutalbum Cinderella’s Eyes af. Hoewel je jezelf kunt afvragen in hoeverre het verrassend is als je weet dat Nicola voor dit album de samenwerking zocht met illustere namen als Diplo, Dragonette, Dimitri Tikovoi (o.a. Placebo, The Horrors) en Metronomy‘s Joe Mount. Laatstgenoemde levert met “I” en “Fish Out Of Water” nummers af die niet hadden misstaan op The English Riviera. Maar het is vooral Nicola zelf die verrast. Door de directe (en vaak gevatte) teksten, de sterke vocale hooks (oké, niet iedereen zal haar typerende, bijna Kate Bush-achtige stemgeluid kunnen waarderen) en het hoorbare plezier waarmee ze aan het album gewerkt heeft. Eentje die vele malen beter is dan de commerciële lauwe pap van collega-girls Cheryl Cole en Nadine Coyle (hoe minder over haar album gezegd, hoe beter). Eentje die zo in het cd-kastje naast Robyn, Little Boots, Lily Allen en Marina & The Diamonds kan worden gezet.
mij=Universal / Import
4 reacties