Beste Noblesse, vergeet die vergelijkingen maar met Sonic Youth, The Cure, Nirvana en Massive Attack! Jullie mogen blij zijn dat jullie met zijn drietjes als Haags bandje het Belgische geluid van weleer hebben gered. Want, ik zie Nothingisanything als een ode aan dEUS, Soulwax en Evil Superstars. En dat de vocalen van Amos Ben-Tal af en toe akelig die van Brian Molko benaderen is een extra toefje slagroom op de taart. Als ik jullie was dan zou ik liever vandaag nog dan morgen dit cd’je opsturen naar Tom Barman of Mauro en vragen of zij deze plaat mogen herijken of herproduceren. En dat alles in de hoop dat zij door jullie geïnspireerd worden om zelf hun oude godvergeten sound weer op te pakken, jullie mee op tournee te vragen en gezamenlijk de podia ouderwets op hun grondvesten laten schudden alsof het weer 1995 is. Nederland is weer klaar voor uitgesponnen, meeslepende, verhalende gitaarsongs met gedragen vocalen en melodie. Samen met Moss kan Noblesse uitgroeien tot een van de popparels die ons kikkerlandje rijk is. Gewoon doen Noblesse!
mij=Elevate