Noorderslag / Eurosonic (2)

Met de muzikale nieuwjaarsreceptie weer een dagje dichterbij hebben we de routeplanner alvast op het programma losgelaten. Kijkt u even met ons mee? Het is niet dat we ons beslist zullen houden aan deze vastgelegde wandelroute, maar het geeft in ieder geval inzicht in waar je keuzes moet maken of waar je even een ‘bierpauze’ kan houden. De festivalbezoekers onder ons kennen het vast wel: het is niet anders als voor uw tentje met een markeerstift het Lowlandsprogramma te lijf gaan.

mij=door T-tusz
Het begin is eenvoudig: bands met cijfers in de naam (Lemonseven) hoeven van ondergetekende nooit zo, dus gaat het via Alain Clark (kiep de zool alaif!) naar Vladimir, een veelbelovende jonge band die mooie liedjes in een sfeervolle post-rockjas kleedt. Stiekem denken we dat we gelijk een hoogtepuntje gaan beleven, dus: even vragen wat de heren van plan zijn. Robert Swarts (Vladimir): 'Ik ben van mening dat je het speciaal moet maken. Je kunt er gewoon gaan staan en je ding doen, maar je kunt ook proberen de aandacht op je te vestigen en het festival gebruiken als opstapje. Met Noorderslag kun je je prima in de kijker spelen en het levert heel veel publiciteit op. Wie wil dat nou niet? Wij willen binnenkort onze eerste 'full length' uitbrengen en de Noorderslag is een uitstekende mogelijkheid om programmeurs, boekers, pers, promoters etc. naar je optreden te slepen en het vuurtje alvast op te stoken voor deze release. Voor ons wordt het dus wel degelijk bijzonder'.

Na Vladimir wordt het hard hollen om Drillem, Smutfish en Gem, te gaan bekijken. Of je moet fan zijn van Lange Frans en Baas B. Ikzelf ben dat overduidelijk niet en zal die gelegenheid waarschijnlijk aanpakken om euro's in te ruilen voor drankmuntjes. Wat later op de avond staat Blues Brother Castro in de foyer. Voor de intense rockliedjes moet je daar zijn. Met een Essentaward op zak sowieso een band in the 'winning mood'. Leon, gitarist/zanger van deze band laat weten blij te zijn met het festival optreden. “Ik denk dat we na het afgelopen jaar zeker een plek op Noorderslag verdiend hebben. Ik vind alleen wel, dat je een festival als Noorderslag niet moet overschatten. Er gaat niet plotseling een wereld voor je open, de week erop staan we gewoon weer ergens anders te spelen. Wat dat betreft is het jammer dat men in Nederland alleen maar denkt in termen van 'beloftes'. Er worden verdomd veel goede platen gemaakt in Nederland en niet al die bands staan op Noorderslag”.
Plaats is er gelukkig wel voor Malkovich, een van de betere hardcore-bands van de laatste tijd. Bijna tegelijkertijd speelt echter ook The Sheer, een band die een absurde groei heeft meegemaakt de laatste tijd, resulterende in vele optredens (van Ahoy tot Pinkpop) en uiteindelijk een Zilveren Harp! Jasper van The Sheer over het afgelopen jaar: “Er is voor ons inderdaad veel gebeurd, zonder twijfel! Het klinkt misschien nonchalant en is absoluut niet arrogant bedoeld, maar een Zilveren Harp is daar een erkenning van. Een ander soort hoogtepunt dan de release van drie singles en een album, Pinkpop- en Lowlandsoptredens, het voorprogramma Counting Crows in Ahoy, de bakken met festivals en een clubtour, maar niettemin een hoogtepunt! Realiteit is wel dat we altijd meer blijven investeren in wat we doen -ook financieel- wat als gevolg heeft dat we een te gekke crew mee hebben, maar tegelijk ook nog moeten werken om rond te komen. Dat is nog even niet anders. Er komt weer een drukke tijd van heel veel spelen aan, staartje clubtour, stukje België met Voicst en Solex, vierde single en een vol festivalseizoen. Dat gaat in ieder geval heel veel aandacht opeisen. Hopelijk kunnen we het ons verderop in het jaar permitteren om de band alle aandacht te geven!”
Van The Sheer zijn we dus nog niet af, sterker nog: waarschijnlijk straks op elk zomerfestival te bewonderen! Voor een gezonde dosis britpop moet je dus in Noorderslags grote zaal zijn, maar ik zou niet nalaten om ook Face Tomorrow mee te pakken. Met een uitstekende tweede plaat 'The Closer You Get' van dit jaar is hun doorbraak toch wel een feit. Sindsdien lijkt het spelen, spelen en nog meer spelen. Marc (Face Tomorrow): “Voor ons is muziek hetgeen waar we min of meer fulltime mee bezig zijn. En dat bevalt prima! Dat dit soms wel eens wat financiële moeilijkheden met zich mee brengt weegt echt niet op tegen de voldoening, het plezier, de bevrediging en de geweldige avonturen die daar tegenover staan”. Over de toekomst is hij realistisch: “In februari gaan we ook ons eerste eigen 'headline' tourtje door Engeland doen en hopen we daar ook weer wat mensen met Face Tomorrow bekend te maken. En de plas over, tja zou leuk zijn om een keer in Amerika te kunnen spelen, maar zonder een officiële release daar heeft het sowieso weinig zin om de oversteek te maken. Het is natuurlijk een mooi avontuur, maar je hoort genoeg verhalen van Amerikaanse bands of Europese bands die daar touren en dat is gewoon afzien. En ik denk niet dat we in Nederland al onze grens bereikt hebben, we merken toch dat er nog steeds meer en nieuwe mensen op onze shows af komen. In België en Duitsland gaat het ook super en vooral Duitsland is bijvoorbeeld een land waar we ons komend jaar nog meer op willen focussen. Dat land is zo vreselijk groot en heeft zo enorm veel mogelijkheden voor een band als Face Tomorrow om toffe shows te spelen.”

Na Face Tomorrow is er voor ons de lastige keuze: Textures of Voicst? Wie slim is gaat Voicst al zien op de vrijdag in Huize Maas (EuroSonic), waar ze ook spelen in het kader van de Play It Again Sam-labelavond. Tja, aan Voicst kun je simpelweg niet ontsnappen dit jaar! Textures kunnen we echter ook van harte aanbevelen. Wat is er immers mooier dan je biermuntjes opmaken bij Neerlands' hoop in bange metaldagen?
Oh, en dan hebben we natuurlijk nog de Popprijs; wie gaat daarmee aan de haal? Jasper van The Sheer houdt het op Within Temptation. Robert Swarts van Vladimir gokt echter op Ali B. “Tja, zo gaat het gerucht hè? Ach, van mij mag het. Als je een wassen beeld in Madame Tussaud krijgt dan kan die popprijs er ook wel bij. Ik hecht niet zoveel waarde aan die prijs. Ik houd eigenlijk helemaal niet van prijzen. Maar ja, ik win ze ook nooit!” Blues Brother Castro's Leon is het met Roberts keuze eens. “Het zou me inderdaad heel erg verbazen als Ali B. de popprijs niet wint. Of ze moeten Marco Borsato er nog een willen geven.” Marc (Face Tomorrow): “Hmm, ik weet het niet, het zal wel iets zijn waar ik zelf niet al te veel mee op heb. Brainpower ofzo.
Goed, wij van File Under hebben genoeg tips gegeven denken we. Doe ermee wat je wilt. We zien jullie daar!