Instrumentale avant-garde/fusion van een Spaanse band met voor de gelegenheid een altsaxofonist en een basklarinettist in de gelederen. Die korte omschrijving van October Equus schreeuwt nou niet echt ‘catchy’ en ‘luchtig’. Dat is het dan ook niet. Deze live-opname bevat het hele concert op het Rock In Opposition Festival in de buurt van het Franse Montpellier in september 2014. Ze schijnen er vrij vroeg op de dag gestaan te hebben en dat kun je op zijn minst ongelukkig noemen. Hun muziek, die veel overeenkomsten heeft met het vroege King Crimson, werkt pas als je je erin onderdompelt, en niet als je nog wakker zit te worden na een nacht met misschien teveel drank. Zeker omdat het mede door de blazers vaak stevig de jazzhoek ingaat, zoals in “Avanzando Velozmente Contra el Viento Lacerante”. Dat is een van de tracks die menig progliefhebber zou kunnen verleiden het af te doen als knorpieptuutjazz. Dat zou echter niet helemaal terecht zijn, want met een beetje verbeeldingskracht hoor je wel waar titels als “Erosive Forces of Wind and Water” en “Ants” vandaan komen. De tien composities zijn van gitarist Ángel Otalva, meestal samen met toetsenist Victor Rodriguez of met de hele band. Soms zijn gitaar en toetsen leidend, maar vaker hoor je de hele band aan de hand van één leidend thema op elkaar reageren, met veel uitstapjes van indiviuduele instrumenten. Het mag duidelijk zijn: een makkelijk plaatje is dit niet. Muziek voor bij het stofzuigen ook niet. Net zoals dat bij King Crimson het geval is, moet je er wat moeite voor doen. Ik heb er in elk geval wel van genoten, al geef ik toe dat ik meteen daarna The Offspring opzette. Voor de balans…
mij=OctoberXArt/Clear Spot