Het Oddstream festival in Nijmegen gaat nog wel even door dit weekend. Na de donderdag en de vrijdag (voorbeschouwing hier) hebben we nog de zaterdag en de zondag om een flink aantal bands te gaan bekijken, naast die verschillende multimedia installaties, kunst, expo en film. Een kleine greep uit het (muziek) aanbod. Het blokkenschema kun je vinden op de website van Oddstream.
mij=Door: tBeest
Zaterdag 4 juni (14.00-00:00)
De zaterdag begint met de Sick of Silence dj’s en de JC Staddijk Hiphop All Stars. Hiphop, dat is niet echt mijn genre dus waarschijnlijk beginnen we deze dag zo rond Zèbra op het Streamstage podium, die samples uit de meest uiteenlopende muziekstijlen gebruikt.
Daily Bread is een leuk opzwepend Nederlands rammel-punk-electro-rock bandje. Stonden vorig jaar op de-Affaire en Lowlands.
En als je het nog iets extremer wilt speelt rond dezelfde tijd Meldy Peaches, twee vrouwen die een hele maffe show uitvoeren onder invloed van dikke electroclash, noise of volgens MySpace “psychedelische death metal folk”. En heb je zin in hele andere koek, dan kun je ook nog luisteren naar BlipVert, een multi-instrumentalist die allerlei muziekstijlen in elkaar vlecht.
Disappears heeft wel een hele bekende drummer: Steve Shelley van Sonic Youth. De band speelt “een mix van shoegaze, krautrock en puntige garagepunk”. Simpel en doeltreffend.
Knalpot stond ook al eens op Lowlands. Ik vond het daar net een beetje te veel van hetzelfde experimenteel of eentonig gebeuk op de trommels en andere apparatuur, maar wellicht is het wel weer heel hip vandaag. Moet je voor in de stemming zijn.
Als alternatief voor Knalpot kun je ook even naar binnen om Optical Machines te – eh – beleven. De “de ultieme audio-visuele ervaring” volgens de organisatie van Oddstream. Niet iets voor mensen met aanleg voor epilepsie lijkt me.
The Gathering is al lang geen echte metal band meer maar maakt nog steeds aangename sferische rock. Jammer genoeg tegenwoordig wel zonder de sympathieke Anneke van Giersbergen, waar ik toch wel een zwak voor heb, maar vandaag geef ik me helemaal over aan zangeres Silje Wergeland.
Zondag 5 juni (14.00-23:00)
De zondagmiddag begint met twee singer-songwriters: Mirande de Verdier en Roel Smeets. Als je voor iets meer experiment en risico gaat is Nausica misschien wel een fijne opener van de dag met “een eclectische mix van poëtische, minimalistische, noisy en surreële geluidsexplosies”.
In de categorie “prachtige breekbare popsongs” kunnen we de Noor Petter Carlsen plaatsen.
Ook uit Noorwegen de vrolijke synthpop van Tomorrow We Move To Hawaii. Die krijgen van mij sowieso de prijs voor de leukste bandnaam.
DNRWAYF oftewel Do Not Run We Are Your Friends vind ik een fijne band. Ze spelen bijzondere muziek die je kunt omschrijven als progressive math rock noir jazz, met ingewikkelde funky en tegendraadse ritmepatronen aangevuld met blazers, gitaar en de heldere zang van een zangeres. Gewaagd en avontuurlijk.
Op Oddstream staat ook lokaal talent. OIIO uit Nijmegen “opereert op het snijvlak van intieme pop en wijd uitwaaierende psychedelica”.
Renkas is rauwe synthpop, zwoele 70’s disco, hoekig, vroege krautrock, “Kraftwerk in een geile bui”.
Madensuyu zag ik eerder op festival de-Affaire. Alweer zo’n goede Belgische band. De band maakt zoiets als industrial post-rock-achtige noisy gitaarherrie. Samen met beeldend kunstenaar Jan Mast brengen ze “Collapsing Stories”, een “filmische beeldsymphonie”, en “een overvloed aan verhalen, een gedicht, een beeldschilderwerk met tienduizenden foto’s, gierende gitaren, donderende drums en schrille vocalen”. Het zal de eerste en vooralsnog de enige keer zijn dat dit in Nederland te zien zal zijn.
Tubelight is post-punk uit België in de hoek van The Strokes en Interpol. Niet bijster origineel lijkt me, maar het past wel in de reeks fijn rammelende rockbandjes.
4 reacties