Normaliter is de heen- en terugreis van mijn huis naar mijn werk ongeveer een cd-lengte lang. Ik vind plusminus veertig minuten een prima lengte, vaak is meer minder. Ik heb zelfs nog liever een goed halfuur dan een net wat mindere veertig minuten. Ik was echter verbaasd dat het Amerikaanse drumloze trio Okie Dokie na een kwartier er al een punt achter zet. Dit verbaasde me vooral omdat er toch acht liedjes op deze 10′ Okie Dokie staan. Het is dus raggen geblazen en daar past de muziek van van de drie Okie Dokie’s prima bij: rauwe garagerock met een punkrandje. Het voordeel is dat je er niet over kunt klagen dat deze band niet ‘to the point’ komt. Waar je wel over zou kunnen klagen is dat het wel een behoorlijke bak herrie is met een zanger die dusdanig zingt dat ik hoop dat dit niet met knobbeltjes op de stembanden eindigt. De energie moet live in ieder geval wel tot het bouwen van een pit leiden, dat kan volgens mij niet anders. Of het moet de lengte van het optreden zijn die roet in het eten gooit, omdat de ‘pitters’ wel in de juiste stemming moeten komen. Op hun MySpace-site in ieder geval nog een paar nummers en ik denk dat het volgens mij wel goed komt, al zal je er voorlopig wel voor naar de andere kant van de oceaan moeten.
mij=Agoo / Import