Nederlandse talentenjachten als Idols en X-Factor hebben vooralsnog vooral musicalsterretjes en een gemankeerde funkateer opgeleverd. In Frankrijk pakt het al jaren veel beter uit. Daar worden finalisten van Nouvelle Star (zeg maar Idols) en Star Academy wel Echte Sterren. Al zullen namen als Elodie Fr�g� of Julien Dor� u (helaas) niks zeggen. Olivia Ruiz was in 2001 finaliste van Star Academy, een format dat in Nederland niet erg aansloeg – kent u Sita nog? Ruiz won niet, maar hield wel een platencontract over aan de tv-talentenjacht. Haar eerste album bevatte ondanks de negatieve titel J’aime pas l’amour toch vooral opgewekte folkpop, met zigeunertrekjes. Geen meesterwerk, wel een belofte. Olivia bleek een werkpaard – ze nam een flinke berg duetten op, en was te gast op het album van Dionysos, de band van vriendje Mathias Malzieu. De laatste schreef mee aan veel liedjes op Olivia’s derde album, Miss Météores. Net als op de voorganger, het tamelijk geweldige La Femme Chocolat, stopt de bloedmooie Ruiz veel ukelele’s en toeters in haar muziek, maar experimenteert ze ook met elektronica. Buck 65 schoot te hulp voor de fijne single “Elle Panique”. Verder zijn Lonely Drifter Karen te gast, haar vader en broer, en is de theatrale inslag van Malzieu’s Dionysos ook niet aan haar voorbijgegaan. En dan zijn er nog de Noisettes, die lekker op de gitaren komen harken. Dat er ook wat Engelstalige nummers op het album staan, helpt hopelijk mee aan een internationale doorbraak. Wie van Olivia’s soulmate Beirut houdt, van Les Negresses Vertes of Rupa & the April Fishes, die gaat ook vallen voor Olivia.
mij=Universal