Ouwe lullen moet weg, zongen van Kooten en de Bie al in 1984. Het nummer heeft aan waarde nog weinig ingeboet, want er blijven nieuwe ouwe lullen komen. In de muziekwereld heb ik het dan bijvoorbeeld over bands als R.E.M. en U2. Ze brengen meer van hetzelfde en nieuwe ideeën zijn er nauwelijks nog. Het verkoopt helaas wel. Dit stukje is echter niet bedoeld om mijn gelijk te bewijzen, want het kan ook anders. Dit bewijst namelijk Scott McCaughey die onder de vlag van The Minus Five een e.p.uitbrengt. McCaughey is een oude lul die o.a. meespeelde bij live optredens van R.E.M. en zelf een bandje heeft genaamd Young fresh fellows. Hij kent weer andere ouwe lullen die zijn begeleidingsband vormen, zoals leden van Wilco, Peter Buck (R.E.M.), Ken Stringfellow (Rhe Posies) en Rebecca Gates (Spinanes). Het resultaat is echter verbluffend. Er staat een band die laat horen hoe fris popmuziek nog kan klinken. De e.p. At the Organ kent zeven tracks die heen en weer gaan tussen garagerock, Engelse beatmuziek, alt.kuntrie en new wave liedjes in de stijl van Elvis Costello en XTC. Het lijkt een rare mix, maar het past wonderwel door de frisheid erg goed bij elkaar. De ouwe lullen zijn weer even jong.
mij=Yep Roc / Sonic