Het ziet er op dit moment naar uit dat 2014 het jaar van de country gaat worden of dan toch op zijn minst wel van de rootsmuziek. Rosanne Cash, Amy Ray, Robert Ellis en Sturgill Simpson brachten dit jaar al prachtige rootsplaten uit die in mijn voorlopige jaarlijstje prijken. Daar …
Ewie Benjamin Booker – Benjamin Booker Janineka Dry The River – Alarms In The Heart Ludo Engineers – Always Returning Prikkie Ben & Ellen Harper – Childhood Home Vonx Elvis Presley – Bossa Nova Baby (Viva Elvis Mix) DubbelMono Slobberbone – Barrel Chested tBeest Opeth – Pale Communion Storm Luke …
Het oeuvre van Meshell Ndegeocello ligt moeilijk bij mij. De dame kan er wat van, daar geen misverstand over, maar alles wat kwam na na het prachtige debuut Plantation Lullabies, de fijne opvolger Peace Beyond Passion en vooral het magistrale, ingetogen Bitter, was een beetje hit and miss voor mij. …
Het is dat er die Stem is, anders zou Out Among The Stars een typisch voorbeeld zijn van gelikte Nashville-country, gedoemd om als gladde rotzooi in de annalen van de country terecht te komen. Het verhaal is al vele malen eerder verteld. In de jaren tachtig lag de carrière van …
Donker, zwaar en melancholisch. Zo zou je Where The Wild Oceans End, het tweede album van de Berlijnse Andrea Schroeder kunnen omschrijven. Alsof Marlene Dietrich anno 2014 een plaat heeft gemaakt, zo klinken deze liederen van Schroeder. Duister, theatraal en mysterieus, afwisselend gezongen en in parlando gebracht met de donkerbruine …
Er zullen niet veel muzikanten met hun moeder op het podium gestaan hebben. Ik kan in eerste instantie niemand anders bedenken dan Rufus Wainwright (met moeder Kate McGarrigle) en Dion Derek, drummer achter zijn moeder Joyce Kennedy in Mother’s Finest. Aan dat rijtje kan nu Ben Harper worden toegevoegd. Harper …
Uit het land van de 1000 meren afkomstig gezelschap Inmsomnium, dat geschaard kan worden onder de noemer melodeath. Evenals de lotgenoten van het één deur verder opererende Dark Tranquillity verwerken deze Finnen veel melodie in hun donker getinte muziek. Het uitgangspunt was ooit death metal met een fijnzinnig randje, maar …
‘Muziek voor mensen die een depressie nabij zijn’, schreef ik over de debuutplaat Velvet Changes van Dog Bite. Hier zou ik dit stukje dan meteen weer kunnen eindigen, want wat dat betreft is er op de opvolger Tranquilizers niets nieuws onder de zon. Het kwartet rond Phil Jones zet in …
Oh, wat was ik weer blij met mijn oorpluggen. Want drie dagen baden in de muzikale weelde van Pukkelpop kan zomaar voorgoed tussen de oren blijven zitten.
