Sommige bands lijken veel ruiger dan ze eigenlijk zijn. Motörhead bijvoorbeeld, dat door Lemmy’s brulzang heel heavy lijkt, maar in feite heavy bluesgeörienteerde rock is. In die hoek moet je ook Black Spiders zoeken. De zang is doordringend en snerpend, waar in de productie de randjes bepaald niet vanafgehaald zijn, …
Vier dagen lang presenteert Crosslinx artiesten met wortels in zowel de klassieke muziek als alternatieve pop. In Rotterdam, Amsterdam, Eindhoven en Groningen zijn dit jaar artiesten als José González, Ólafur Arnalds, Patrick Wolf (met wie File Under onlangs een uitgebreid interview deed) en My Brightest Diamond te bewonderen. Veel van …
Hoewel hij te boek staat als een neo-traditionalist, heeft Eric Bibb de grenzen van de akoestische blues allang overschreden. Meer nog dan een collega als Keb’ Mo laat Bibb horen dat hij een heel palet aan stijlen beheerst. Zeker op Jericho Road, het negentiende studioalbum van zijn ongeveer dertig platen …
Toevallig draaide ik onlangs Sufjan Stevens‘ The Age Of Adz weer eens. Het viel me mee. Het is geen album dat vaak uit de kast komt, maar als MRI-scan van een man die tegen zijn psychische, lichamelijke en creatieve grenzen aanloopt intrigeert het. Daarna werd het – niet geheel onverwacht …
De tijd dat Franstalige artiesten met regelmaat hits scoorden leek lang achter ons te liggen maar met Maitre Gims en Stromae hoog in de charts en airplaylijsten is het tegendeel maar al te waar anno 2014. Ook het uit Lyon afkomstige Babylon Circus zou met een beetje geluk daarbij aan …
De blikvangers in Benedictum zijn zangeres/schreeuwlelijk par excellence Veronica Freeman en gitarist Pete Wells. De posities van drummer en bassist zijn nogal eens aan verandering onderhevig. Ook bij het nieuwe album Obey is er een nieuwe ritmesectie. John Pilson (ex-Dokken, Lynch Mob) heeft zich er weer tegenaan bemoeid, maar John …
Kijk, als je demo zo goed is, dat een gerenommeerde muzieksite als The Quietus besluit om een platenlabel op te richten om de plaat uit te brengen, dan leg je de lat meteen hoog. En weet je dat het met de promotie van je muziek wel goed zit. De geschiedenis …
Soms moet je plots aan iemand denken die ergens verstopt was in een uithoek van je hersenen. Zo dacht ik aan E. die ooit uit het niets een live-performance gaf van “September” van Earth, Wind & Fire. Ik had niets met deze band, maar zoals hij het bracht was je …
Abstracte muziek klinkt toch het best op het podium. Net als bij performance of installation art gaat het toch meer om het proces van scheppen, dan het luisteren. Avant-garde vraagt een bepaalde toewijding die door een stemmige setting kan worden afgedwongen. (Net zoals de meest obscure kunstwerken opgehangen in een …
