Sommige bandjes doen het voor de lol, anderen doen het vanwege de Boodschap. Anti-Flag behoort zonder enige twijfel tot de laatste categorie. Al een jaar of twintig bekwaamt de groep zich in het schrijven van van die typische meebrulliederen met een enorme lading kritiek op de gevestigde orde. Op The …
Van je vrienden moet je het hebben! Terwijl opperhoofd Storm op dit moment lekker ergens ver weg in de brandende zon ligt, heeft hij mij in de tussentijd in een regenachtig Nederland opgezadeld met alweer een Erebus-release. En niet zomaar eentje, nee, Childhood Dream van Paul Hibbets is een heuse …
Hoe kan het nou weer dat ik tot een paar weken geleden nog nooit van William Fitzsimmons had gehoord? Zijn cd Goodnight is voor mij een van de fijnste ontdekkingen van de afgelopen weken. En het is niet zo dat die cd een fonkelnieuwe is. Nee, Goodnight verscheen al in …
Alleen al het feit dat wijlen Johnny Cash songs geschreven door Nick Lowe opnam, zoals “Without Love” en “The Beast In Me”, zegt al genoeg over de kwaliteiten van deze Engelse singer-songwriter, muzikant en producer. Naast Cash wist ook Tom Petty (“Cracking Up”), Rod Stewart (“Shelley My Love”) en uiteraard …
Kort voor zijn te vroege dood in 2002 werkte country-outlaw Waylon Jennings samen met zijn zoon Shooter en diens band, The 357’s. De resultaten van die opnames krijgen we nu pas te horen en – eerlijk is eerlijk – het zou ook niet fair zijn om ze eerder uit te …
Ik kreeg een tweetal gebrande cd’s als voorbereiding op een interview met Robby Valentine, omdat de cd’s nog niet geperst waren. Meteen ripte ik de cd voor mijn iPod. Op zoek naar de hoes kwam ik tot mijn verbijstering talloze torrents naar de nieuwe cd tegen. Nog niet eens geperst …
Grandaddy was een van de leukste indiepop-bands van eind jaren negentig/begin deze eeuw. Weliswaar ontweken ze niet het bekende verschijnsel dat elk nieuw album (na een fantastisch debuut) net even wat minder is, maar dat laat onverlet dat ik de eerste drie platen nog altijd met plezier draai. Grandaddy’s laatste, …
Een liedje zingen over een vrijgezel met als rode draad een eenpersoons kant-en-klaar-gerecht zonder bij mij naar Veldhuis & Kemper-kriebels op te roepen, het leek me onmogelijk. Zuiderbuur Mira Bertels slaagt er met vlag en wimpel in in de blues uitademende ballade “Kant En Klaar Gerecht” op haar tweede cd …
‘Ik hoop dat de vuilnisman deze portie muzikale aids zo snel mogelijk afvoert naar waar ie hoort’, aldus een stoere collega van
Jason Lytle, oud frontman van Grandaddy, is ter promotie van zijn nieuwe album Yours Truly, the Commuter voor een kleine week in Europa. File Under spreekt met hem in een zonnig kantoortje van Epitaph Europe, met een fraai uitzicht over de binnenstad van Amsterdam. Met een glas rode wijn bij …
Muziek is belangrijk voor me, en heeft op veel momenten mijn levenspad verlegd. Bovendien zijn er een paar artiesten waarvan ik vermoed dat ze daadwerkelijk mijn leven ingrijpend veranderd hebben. Steve Earle heeft wel de grootste schade aangericht denk ik, door me in een uiterst moeilijke periode pijnlijk duidelijk te …
Elk nieuw Dylan-album moet bij mij bezinken. Ondanks dat zijn werk, alleen al door zijn rauwe stem, uit duizenden te herkennen is en ik zijn laatste Modern Times inmiddels heb omarmd. Together Through Life, zijn nieuwe, moest bij mij tijdens een weekje Texel de tijd krijgen om zijn waarde te …
Eigenlijk kan ik niet meer zeggen dat ik verrast ben door The Quest For Fire, de debuut-cd van Left. Ik eindigde mijn recensie over hun ep niet voor niets met de woorden ‘Ik zou ze zo tekenen in ieder geval’. Ondertussen heeft de band onderdak gevonden bij het ambitieuze Dying …
Een cd waarvan de desbetreffende artiest eerdaags in ons land is, heeft prioriteit bij het schrijven van een stukje. Wij missen echter ook wel eens wat. Het is niet anders. Bij Trashmonkeys ging het nog net goed. Gelukkig werd ik er op attent gemaakt dat ze op 23 mei in …
Vrienden van mij vinden de band Airbourne gaaf. Ik niet. Airbourne is een band die zich niet laat inspireren door, maar gapt van AC/DC en Rose Tattoo. ‘Goede nummers, toch?’, hoor ik die vrienden dan roepen. Ja, klopt, maar dan nog overheerst bij mij de afkeer die het schaamteloze gapwerk …
Bij muziek uit Zweden denkt men tegenwoordig al snel aan überhippe bandjes of breekbare zangeresjes. Truckfighters uit Örebro past in geen van beide hokjes. Zij brengen namelijk stonerrock met een vleugje progressive. Op Mania, het derde album van dit trio, is dit goed te horen. Naar eigen zeggen heeft Truckfighters …
