De afgelopen tijd kennen we Peaches vooral als dj. Ook in Nederland heeft ze achter veel tafels plaatjes mogen draaien en hierdoor leek ze steeds verder van een album komen te staan. Gelukkig krijgen we dit jaar evengoed een nieuw schijfje in de winkels. Zoals we konden verwachten staat het …
Het was weer eens te druk in de trein. Ondanks dat het vakantie was. Maar ik wist gelukkig toch een plekje te bemachtigen om te zitten. Op de grond, dat wel, maar ik zat tenminste. Het zorgde er wel voor dat ik niet echt zag wat voor mensen er om …
Een van de leuke dingen aan katten vind ik hun gesnuffel aan objecten die ze nog niet kennen: alsof ze het zich eigen willen maken, om het een plaatsje te geven in hun universum. Ik mag ook graag snuffelen, en wel aan nieuwe cd’s die binnenkomen. Uiteraard figuurlijk en vooral …
Klassieke muziek en metal, zo op het eerste oog zijn dat twee werelden van verschil. De muziekgeschiedenis bewijst echter dat beide uitersten prima hand in hand samen kunnen gaan. Dat Epica al langer een zekere liefde heeft voor klassieke – als ook typische filmmuziek bewezen ze al met hun eigen …
‘Overdonderende cinema van een regisseur en acteur die maar blijven verbazen’ aldus het oordeel van Rick de Gier over There Will Be Blood, zijn favoriete film in 2008. Naast filmrecensent is De Gier ook voorman van de Utrechtse band Ponoka. In 2007 verscheen hun debuut Hindsight, dat zeer positief werd …
De hoes van What Is The Secret of Impossible Hair? verraadt in elk geval één ding over de band Impossible Hair. Naast een gevoel voor mooie plaatjes, koesteren ze ook een gevoel voor humor: de serieus kijkende gitarist en de stokstijf staande toetsenist en de prachtige billen van de schaars …
Elle Bandita is terug op de Nederlandse podia. En ze heeft deze keer een band om zich heen verzameld die precies weet hoe je moet rocken. “Zal ik ze houden?” vraagt Elle Bandita halverwege de set in het Paard van Troje. Het is een retorische vraag. Toch klinkt er vanuit …
De keren dat ik een trein mis zijn op de vingers van een hand te tellen. Laat staan twee op een dag. Maar zondag miste ik er dus twee. Daarom zat ik noodgedwongen in de stoptrein naar Amsterdam. Ik haat stoptreinen. Maar het was denk ik een teken van hoger …
Ik had ze al kunnen kennen omdat hun eerste ep ooit de soundtrack was van een aflevering van “Gossip girl”, maar aangezien ik dat niet kijk, is dit mijn eerste kennismaking met het New Yorkse (maar bij vlagen toch echt Engels klinkende) The Virgins. En ik moet zeggen, dat is …
Ik moet zeggen dat ik met een behoorlijk enthousiasme naar London Calling 2009 aan het uitkijken ben. Niet alleen is het een meerdaags event met een -voor mij- betrekkelijk groot aantal bands die onbekend zijn en dus sowieso leuk om heen te gaan -hoog aangeschreven door vrienden en wel- maar …
Hé met mij. — Heb je hem al gehoord? — Ah, gisteren geluisterd. En? Heftig, hè? — Sneller kan het niet, nee. Hoeft ook niet, Yngwie is nu al stinkend jaloers. — Tuurlijk was dat niet het uitgangspunt, maar… — Wat zeg je? — Ach, je weet toch hoe graag …
Net als Johan is Doves zo’n band die al drie uitstekende en vergelijkbare albums heeft afgeleverd. De vorige keer, vier jaar terug alweer, heb ik het zelfs gewaagd de band met Coldplay te vergelijken; er stonden een paar potentiële mooi trage hits op het album en je moet toch iets …
Een van de meest fascinerende aspecten die je kunt vinden in muziek is voor mij de gedachte dat evolutie en revolutie niet alleen qua spelling heel dicht bij elkaar liggen. The Yeah Yeah Yeahs lijken zich hier heel erg bewust van en spelen volop met die notie. Evolutie als een …
De invloed van Rancids meesterwerk And Out Come The Wolves is nog altijd merkbaar. Die rauwe stem, die teksten vol emotie, de punk die flirt met ska en reggae, de meezingbare refreintjes en de fenomenale basgitaar die het geheel laat swingen. Heartbreak Stereo weet waar het de mosterd haalt en …
Blood is het derde album van OSI (Office of Strategic Influence), een project rond Jim Matheos and Kevin Moore. Die laatste is wellicht het meest bekend als ex-toetsenist van Dream Theater, hetgeen waarschijnlijk ook verklaart waarom Mike Portnoy op de trommels sloeg op de eerste twee cd’s van OSI. Op …
Reclames, ik heb er een grondige hekel aan. Als er een blok op tv is, dan zap ik het liefst verder, en mocht ik al een spotje zien, dan heb ik de neiging als deze vervelend is om het product nooit aan te schaffen. Ik kwam hierop, omdat ik naar …
Eindelijk weer een Archive-album. Van de heren die mijn hart veroverde tijdens een optreden op Lowlands. Wat was dat een gaaf optreden toen! Sindsdien volg ik ze trouw. Hun vorige album Lights uit 2006 viel enigszins tegen, in mijn geval omdat ik hem te soft vond, te veel naar de …
Storm Anna Ternheim @ Paradiso Ewie Charlie Winston – Hobo Ludo Clem Snide – Hungry Bird Gr.R. Cloudmachine – Back on land André Anna Ternheim @ Doornroosje + Sia @ Melkweg Prikkie Y&T – Black Tiger Blizzard Epica – The Classical Conspiracy Stonehead Get Well Soon – Songs against the …
Lief intro op een xylofoon. Twee bruine ogen staren me aan vanonder donkere krullen. Koor op de achtergrond. Het warrige beeld staat stil: ellebogen op tafel, polsen gekruist over de kin. Een orgel begint zwaar en gedragen te dreinen. Langzaam bouwt een melodie zich op. De ogen blijven staren, ze …
De boys uit de bandnaam zijn Keith Emerson (van hemzelf, Lake & Palmer), Marc Bonilla en Glenn Hughes. In 1991 werkten deze heren voor het eerst samen en sindsdien hebben hun paden zich geregeld gekruist. Gitarist Bonilla is een typische musician’s musician: bij het grote publiek is hij vrij onbekend, …
De eerste twee scheppen zagen er nog wel smakelijk uit, de volgende twee vond ik al behoorlijk pittig, maar toen Bob Mould echt een berg van de allerheetste Sambal op zijn broodje Falafel had geschept, moest ik toch wel even slikken. Het was een koude winteravond in 1989 en we …
