Zeg dat Sammy Decoster de liefdesbaby is van Johnny Cash en Alain Bashung, en mensen beginnen wat moeilijk te kijken. Country in het Frans? Quoi?! Toch klinkt Sammy, geboren in de Frans-Belgische grensstreek, alsof hij met kalfsleren laarzen ter wereld kwam op de achterbank van een Chevy Impala. Met een …
Kijk eens naar de hoes van Ishoku-Sokuhatsu. Je ziet een soort luiaard met fel rode ogen, omgekeerd hangend zoals luiaards dat doen. Dit exemplaar rookt er nog een pijp bij ook. Ergens op de achtergrond draait een schildpad zijn hoofd om. Als je de hoes omdraait zie je waar de …
Rock ‘n’ roll is dood, al wel vijftig jaar lang als je het in zijn puurste vorm bekijkt. Elvis Presley, Bill Haley, Gene Vincent, ze zijn zelfs al niet meer onder ons. Het rock ‘n’ roll-stokje werd in de jaren zestig overgenomen, kreeg een wat andere vorm, maar ook die …
Powergarage met orgel en de juiste mate van vuigheid: ik ben er wel voor in beweging te krijgen! C.A.P.S. doen mijn oren dan ook spitsen na de eerste noten. Ook het blufferige promopaginaatje dat standaard bij een cd’tje mee wordt gestuurd, belooft voor de verandering eens veel goeds. Een bijdrage …
Naast de band- en albumnaam siert slechts een eenzame silhouet in korrelig roze de cover van This City Speaks in Tongues, het nieuwe album van She Said Destroy. Dat lijkt meteen een duidelijk statement. Roze is toch een kleur die je moet durven gebruiken, zeker in de metalwereld. Dan is …
Er woont een (relatief!) grote groep Italianen in Luxemburg, wat ook wel de reden zal zijn dat dit Italiaanse duo op een label uit ‘t Groothertogdom debuteert. Nou ja debuteert, ze maakten al platen onder de naam Pitch. Kent u ze? Ik niet en als ‘t enigszins in ‘t verlengde …
Broodnuchter schrijf ik normaal gesproken mijn stukjes voor File Under. Maar nu even niet. Ik ben zo dronken als een maleier. Probeer dan maar eens wat zinnigs te typen over de nieuwe cd van Mastodon. Nee, het kan nog erger, probeer maar eens om nuchter wat te schrijven over Crack …
Je werk proberen te doen met de nieuwe cd van Mono die via je hoofdtelefoon je hoofd binnendringt, dat is niet altijd even gemakkelijk. De instrumentale, filmische en atmosferische postrock van het Japanse viertal is bij vlagen lieflijk en zacht en op die momenten voelt het als een zachte arm …
Ik kom best vaak op festivals. Of festivalachtige evenementen als Crossing Border en The Music in my Head. Vooral voor in het programma zie je dan veel onbekende bandjes die allemaal hopen op een doorbraak, maar waarvan er weinigen het maar zullen redden. Er zijn me dan ook niet veel …
Hayseed Dixie is de afgelopen jaren vooral bekend geworden van hun bluegrass-covers van rockklassiekers. Logisch, want AC/DC‘s “You Shook Me All Night Long”, Motörhead’s “Ace Of Spades” en Led Zeppelin‘s “Black Dog” blijken in handen van Hayseed Dixie niet alleen vermakelijke, maar ook gewoon goede versies op te leveren. Daarmee …
Een plaat die uitgebracht wordt als een samenwerkingsverband tussen platenlabels Narrominded en Momi-recordings, dat moét wel een bak herrie opleveren die de nekharen van de buren tot twee straten verderop rechtovereind doet staan als ik het volume eens flink opschroef. Die veronderstelling blijkt een geheel juiste te zijn. Het doet …
Hoewel je door de maskers en anonimiteit anders zou denken, zijn er totaal geen overeenkomsten met een harde metalband. Hollywood Undead maakt namelijk rapcore – een mix van hiphop en punkrock – en doet hierdoor denken aan grote namen als Bloodhound Gang en Linkin Park. Het debuut van de groep …
Ze durft me nauwelijks aan te kijken als ze naar binnen schuifelt in de kleedkamer van Paradiso, minuten na haar optreden in het voorprogramma van Emiliana Torrini. Lovísa Elísabet Sigrúnardóttir, beter bekend als Lay Low, heeft de aftrap van dit IJslandse avondje gegeven en is best tevreden. Ze is erg …
