Er moeten toch ook redenen te verzinnen zijn om niet naar Denemarken te verhuizen? De prijs van een biertje op een Deens terrasje was altijd een steekhoudend argument. Maar ja, aangezien de prijzen in de horeca in Nederland ook vrijwel Scandinavische proporties hebben aangenomen, is dat argument niet langer valide. …
‘De elektronische muziek was opwindender en vernieuwender dan de rockscene’ Franz Treichler, de zanger en ruggengraat van The Young Gods, is net terug uit de studio als ik hem thuis bel in Genève. Ik feliciteer hem met het heuglijke feit dat zijn band, The Young Gods, inmiddels zijn twintigste jaar …
Dat de heren van RPWL liefhebbers zijn van Pink Floyd hebben ze nooit onder stoelen of banken gestoken. Als gewezen Pink Floyd-coverband kan dat natuurlijk ook moeilijk anders. Tijdens het luisteren van hun studio-cd’s kun je niet anders dan veel, heel veel aan Floyd denken. Sommigen storen zich daaraan, ik …
Onlangs zat ik met vrienden in een discussie over het succes van The Beatles. We waren het er uiteindelijk over eens dat ze zonder een manager als Brian Epstein nooit zover gekomen waren. Bovendien leenden de vier heren zich er goed voor om het publiek (de dames) zijn favoriet te …
Als mijn grote, bruine kater naar de muur toeloopt spring ik op. Ik weet wat er gaat gebeuren. Niet doen, roep ik. Hij trekt zich er niets van aan, de muziek zwelt aan en hij tilt zijn staart op. Ik doe een duik in zijn richting. Op het moment dat …
Somewhere Into Nowhere heten ze, en het is vast hééél toevallig dat de afkorting SIN is. Meestal beloven dat soort lolligheden weinig goeds, maar dat valt hier best mee. Zeker als je bedenkt dat dit een Duitse band is, want Duitse bands slagen er zelden in echt volwassen hardrock neer …
Ruim een jaar geleden bracht Susans Garden via Rumble Records haar debuut-ep Electric!! uit. Hun full length debuut Aiming To Please mogen ze maken op het grotere zusje van Rumble, AG Music. Dat dit label niet alleen maar stampende herrie uitbrengt zoals Rumble is zeker geen probleem. Zeker niet als …
Zo’n dertig jaar overtuigend(e) rock ‘n’ roll maken, wie doet dat The Fleshtones na? Nou niet aankomen met de Stones of de Earring, want met hun trendgevoelige trekjes en theatershows zijn zij al sinds lange tijd pensionado’s vergeleken met de garagerockers van The Fleshtones. Niet dat The Fleshtones plaat na …
Ik vind Animal Collective – in elk geval op dit moment – de belangrijkste band ter wereld, en hier is waarom. De band weet je een beeld te geven van waar folk, rock en/of folkrock over dertig jaar in geëvolueerd is zonder dat je je aantekeningen van middelbare-school-natuurkunde van zolder …
Hiep hoi, het lesbische marketingconcept is terug! Ik was al bang dat deze twee dames na de mislukte songfestivalcoup de achterdeur stilletjes achter zich dicht hadden getrokken en opgegaan waren in de grote Russische anonimiteit. Maar nee. Dangerous and moving moet het logische vervolg zijn op het miljoenensucces van het …
Het onderscheid tussen dag en nacht is vervaagd voor haar. Dat krijg je ervan als je dromen en dagelijks leven steeds meer overlap krijgen. En als je dan ook nog eens het type bent dat regelmatig ongebreideld zit te dagdromen, dan maakt dat het er niet makkelijker op. Voor haar …
Iedere keer ben ik er bang voor, maar keer op keer kan ik tot mijn grote genoegen constateren dat het toch allemaal weer goed is gekomen. Want het komt nog wel eens voor; dan ben ik jarenlang bewonderaar geweest van een bandje en komen ze opeens enkel nog maar met …
Toen ik “Playgirl” hoorde beloofde ik mezelf voor altijd verkocht te zijn aan Ladytron. Zowel eersteling 604 uit 2001 als opvolger Light and Magic uit de late herfst van 2002 kocht ik zonder te beluisteren en beide platen draaide ik veel zodat ik ze al snel van haver tot gort …
De muziek die het Spaanse Ya Te Digo maakt op hun derde album Kill Switch roept gemengde gevoelens bij me op. Die gemengde gevoelens worden gevoed door twijfels die ik heb. Vooral twijfels bij mezelf. Het ene moment vind ik een liedje van ze geweldig, een luisterbeurt later stuit het …
Bij het zien van de naam en het logo van Baseheadz, het project van de Rotterdammer Satiesh ‘Ties’ Mathoera, denk je in eerste instantie aan iets heftigs. Dat valt nogal mee. Het is relaxte zondagmiddaghiphop zonder zang, met beats die nauwelijks gebroken te noemen zijn en zelfs de turntables zijn …
Ik heb een probleem. Het gaat erg goed met mij. Da’s op zich natuurlijk fijn, maar niet als je een bluesplaat mag recenseren. Bij blues hoort namelijk ellende en verdriet. Het is dus aan Blue Monday om bij mij het bijbehorende bluesgevoel op te wekken. Twaalf eigen nummers lang doen …
Kannonne, wat een verrassing! Sieges Even, een grote naam uit de Europese progmetal, is na acht jaar weer terug met een nieuwe cd. Een nog grotere verrassing is de zanger van deze Duitse band: Arno Menses, een Rotterdammer. Voormalig drummer en nu volgens mij voor het eerst leadzanger. Dat moet …
Toen ik hem de eerste keer voorbij hoorde komen op het flashding werd ik spontaan erg blij en enthousiast. Deze plaat wou ik wel eens in het echt horen en dan nog het liefste snoeihard uit de speakers. Op een mooie woensdagmiddag in september was de tijd er rijp voor. …
Grand Illusion, de alweer zevende langspeler van het Zweedse gezelschap Nocturnal Rites kent een wat moeilijke start met de gezapige opener “Fools Never Die”, wat zeker niet het beste nummer van het album is. Het nummer is niet slecht, maar spettert je ook niet tegemoet wat je van een opener …
Sommige schrijvers schrijven boeken waar de vaart er vanaf de eerste regel in zit, om aan het einde van het boek de plot ineens in twintig bladzijden af te raffelen. Anderen schrijven boeken die een aanloopje nodig hebben om uiteindelijk in een zorgvuldig voorbereide climax te eindigen. Saga heeft voor …
En toch is het vreemd. In het genre waar muzikale virtuositeit de boventoon voert, wordt soms hemeltergend beroerd gezongen. En die zangers zitten al jaren op hun plek! IQ’s Paul Nicholls bijvoorbeeld, in iedere normale band was hij allang op de keien geflikkerd, maar de fans schijnen er van te …
Wie ‘s nachts naar Kink FM luistert hoort nog wel eens klassieke houseplaten voorbijkomen. Van die obscure instrumentale anthems die iedereen wel kan waarderen omdat ze zo neutraal zijn. Klatsch‘ “God Save The Queer” bijvoorbeeld. Of die edit van “Mein Gott, Es Ist Voller Sterne” van General Base. (Ik kwam …
