Statistics – Often Lie
Nog nooit van gehoord, dit Statistics. Terwijl ik toch altijd elk popblaadje en e-zine van voor tot achter doorlees, helemaal op indie-, emo- en gitaargebied. Afijn, Often Lie in de speler en wat blijkt? Geweldige plaat. Toch maar weer eens beter opletten dus. Ik ben dan ook blij dat de …
Zahnfleisch – Op Jacht naar het Leven
Ik ben net terug van de tandarts. Elk half jaar zie ik de controle bij de tandarts met angst en beven tegemoet. Niet dat ik bang ben dat hij gaatjes vindt. Nee, het is veel erger. Ik krijg meestal een preek dat ik vooral meer moet gaan flossen. Ik krijg …
Rise Against – The Unraveling
Groot was mijn verdriet toen het uit Chicago afkomstige 88 Fingers Louie in 1999 het bijltje erbij neergooide. Waarom zijn het toch altijd de goede bands die kappen en de slechten die door blijven gaan? Groot was mijn vreugde toen in 2001 een doorstart werd gemaakt: met twee nieuwe bandleden …
Stratovarius – Stratovarius
Oudhollands Sjoelen, Fries Fierljeppen, Zweeds beentje plassen, wie is er niet groot mee geworden? Of is dat beentje plassen toch niet zo bekend? In Finland wel in ieder geval, want daar drinken ze ook veel wodka en daar ga je goed van plassen. Stratovarius toetsenist Jens Johansson bleek in het …
John Hiatt
The Kingsbury Manx – The Rise And Fall Of The South
Van Zwolle onder weg naar het Westen. Onder me glijden kilometers asfalt voorbij. Langzamer dan ik wil. Wat ben ik blij dat ik dit niet al te vaak heb hoeven doen de afgelopen zeven jaar. Ik ben totaal ongeschikt om vlak na ontwaken een uur lang 100% alert te zijn …
Wolf Parade – Apologies to the Queen Mary
Ik vind Apologies to the Queen Mary allesbehalve een verschrikkelijke plaat, maar ik baal er wel van dat de band uit Montreal komt en vrienden is met Arcade Fire. Ik wil daar namelijk niets over zeggen, maar ik wil er eigenlijk wel iets over zeggen dat iedereen meent er iets …
Disturbed – Ten Thousand Fists
Disturbed mag dan een rockband zijn, gevoel voor commercie kun je ze niet ontzeggen. Blikvanger op dit album is een cover van Genesis‘ “Land of Confusion”. Met een flinke bak gitaren erachter en de beschaafd-rauwe stem van David Draiman is van “Land of Confusion” een heerlijke rocksong gemaakt, die ik …
Marillion – Marbles Live
Het is een divers zootje dat dhr. Storm verzameld heeft voor zijn uit de hand gelopen hobby, File Under. Vrijwel alle genres worden afgedekt, we zoeken alleen nog een degelijke hiphoppert, en dientengevolge lopen er vogels van zeer diverse pluimage rond in de wereld die File Under heet. Toch heeft …
Editors
Anja Garbarek – Briefly Shaking
Het laatste levensteken op muzikaal gebied van Mark Hollis dateert volgens mij van Anja Garbarek‘s vorige plaat Smiling & Waving. Zijn rol bleef helaas ook nog eens beperkt tot wat schaars toetsenwerk. Sindsdien is het ijzingwekkend stil gebleven rond de voormalige voorman van Talk Talk. Dat vind ik jammer. Toch …
Against Me! – Searching For A Former Clarity
Ik geef het eerlijk toe, ik bezondig mij wel eens aan het beluisteren van uitgelekte albums en demo’s. En natuurlijk weet ik ook wel dat deze ruwe versies vaak een volkomen onjuiste weergave zijn van wat er echt op stapel staat, ik kan het gewoon niet laten om een klein …
Starsailor – On The Outside
Ik zag de foto van George en dacht ‘verrek, bestaan ze nog?’ En inderdaad: Starsailor heeft net een derde album uit. Goh. Eigenlijk heb ik Love Is Here al tijden niet meer gedraaid. Breekbare, mooie winterplaat was dat. Alleen die zanger he. James Walsh. Typisch de getergde frontman. Hij zingt …
Efterklang – Springer (EP)
Er moeten toch ook redenen te verzinnen zijn om niet naar Denemarken te verhuizen? De prijs van een biertje op een Deens terrasje was altijd een steekhoudend argument. Maar ja, aangezien de prijzen in de horeca in Nederland ook vrijwel Scandinavische proporties hebben aangenomen, is dat argument niet langer valide. …
The Young Gods
‘De elektronische muziek was opwindender en vernieuwender dan de rockscene’ Franz Treichler, de zanger en ruggengraat van The Young Gods, is net terug uit de studio als ik hem thuis bel in Genève. Ik feliciteer hem met het heuglijke feit dat zijn band, The Young Gods, inmiddels zijn twintigste jaar …
RPWL – Live – Start The Fire
Dat de heren van RPWL liefhebbers zijn van Pink Floyd hebben ze nooit onder stoelen of banken gestoken. Als gewezen Pink Floyd-coverband kan dat natuurlijk ook moeilijk anders. Tijdens het luisteren van hun studio-cd’s kun je niet anders dan veel, heel veel aan Floyd denken. Sommigen storen zich daaraan, ik …
Dr. Dog – Easy Beat
Onlangs zat ik met vrienden in een discussie over het succes van The Beatles. We waren het er uiteindelijk over eens dat ze zonder een manager als Brian Epstein nooit zover gekomen waren. Bovendien leenden de vier heren zich er goed voor om het publiek (de dames) zijn favoriet te …
Brad Mehldau Trio – Day is Done
Als mijn grote, bruine kater naar de muur toeloopt spring ik op. Ik weet wat er gaat gebeuren. Niet doen, roep ik. Hij trekt zich er niets van aan, de muziek zwelt aan en hij tilt zijn staart op. Ik doe een duik in zijn richting. Op het moment dat …
S.I.N. – Equilibrium
Somewhere Into Nowhere heten ze, en het is vast hééél toevallig dat de afkorting SIN is. Meestal beloven dat soort lolligheden weinig goeds, maar dat valt hier best mee. Zeker als je bedenkt dat dit een Duitse band is, want Duitse bands slagen er zelden in echt volwassen hardrock neer …
Susans Garden – Aiming To Please
Ruim een jaar geleden bracht Susans Garden via Rumble Records haar debuut-ep Electric!! uit. Hun full length debuut Aiming To Please mogen ze maken op het grotere zusje van Rumble, AG Music. Dat dit label niet alleen maar stampende herrie uitbrengt zoals Rumble is zeker geen probleem. Zeker niet als …
The Fleshtones – Beachhead
Zo’n dertig jaar overtuigend(e) rock ‘n’ roll maken, wie doet dat The Fleshtones na? Nou niet aankomen met de Stones of de Earring, want met hun trendgevoelige trekjes en theatershows zijn zij al sinds lange tijd pensionado’s vergeleken met de garagerockers van The Fleshtones. Niet dat The Fleshtones plaat na …
Animal Collective – Feels
Ik vind Animal Collective – in elk geval op dit moment – de belangrijkste band ter wereld, en hier is waarom. De band weet je een beeld te geven van waar folk, rock en/of folkrock over dertig jaar in geëvolueerd is zonder dat je je aantekeningen van middelbare-school-natuurkunde van zolder …
t.A.T.u – Dangerous and Moving
Hiep hoi, het lesbische marketingconcept is terug! Ik was al bang dat deze twee dames na de mislukte songfestivalcoup de achterdeur stilletjes achter zich dicht hadden getrokken en opgegaan waren in de grote Russische anonimiteit. Maar nee. Dangerous and moving moet het logische vervolg zijn op het miljoenensucces van het …