Dertien jaar geleden werden flyers verspreid waarop een nieuw popfestival werd aangekondigd: A Campingflight To Lowlands Paradise. Bandjes die zich hadden bewezen in het clubcircuit, maar geen groot Pinkpoppubliek op de been brengen, zouden hier een podium krijgen, aangevoerd door een aantal bewezen alternatieve popacts. Voor de eerste editie waren …
Toen ik net ontdekte dat herrie soms ook muziek kon zijn, vond ik muzikale herrie een van de beste uitvindingen van de eeuw. Kakofonieën van gekke geluiden vond ik waanzinnig en van zo veel mogelijk elektronica en nog geen tien jaar bestaande instrumenten verwerken in ‘liedjes’ werd ik wild. En …
Mijn Rode demo van Moos begon ik te missen. Ik liet die achter op Bijk als ruilmiddel om 1024×768 van Klaz* te bemachtigen. Alles had ik geprobeerd om in contact te komen met die rare snuiters van Klaz*. Voorheen trof ik ze nog wel eens in een chatroom op IRC, …
Toen ik nog jong, snel, wild, onbenullig en knap was, nu ben ik alleen nog maar knap, toen was het hip om Nederlandstalige muziek te maken. Doe Maar zette de trend, direct op de huid gezeten door Toontje Lager en Het Goede Doel. Onder de dertigers heden ten dage is …
Het lezen van (muziek)tijdschriften is één van mijn favoriete tijdsbestedingen. Inmiddels heb ik al een flinke container vol met blaadjes verzwolgen en daarmee ook langzaam maar zeker mijn favoriete journalisten weten te abstraheren. Deze laten zich overigens, helaas, niet verzamelen bij één en hetzelfde blad. Het zijn de wat minder …
Utrecht noemde ik eerder al eens het kloppend alt.country-hart van Nederland. Maar ondertussen is eigenlijk ook wel het kloppend hart van post-rockend Nederland. Onlangs was er het ijzersterke debuut van Vladimir en daarvoor waren er al aangename bandjes als Mercy Giants, Boy Ler, We vs Death. Veelal uitgebracht via Zabel. …
Trots wordt in de bio geroepen dat Delphian geen baljurken en aanverwante zaken nodig heeft. Dat kan wel kloppen, maar het label progressive metal dat ze zelf gebruiken is een tikkie misleidend. Delphian is wel degelijk een gothic-metalband met zangeres, maar dan op basis van de muziek. Dat is niet …
Gravy Train!!!! heeft alles dat een band nodig heeft: ze zien er fantastisch uit, lijken levensverrijkende live-shows weg te geven en hebben de mooiste cover-art in de recente geschiedenis op hun naam staan. Ze heten Chunx, Funx, Hunx en Junx (vermoedelijk niet hun echte namen, tenzij ze elkaar ontmoet hebben …
Supergeslaagd vond ik het Live In The Living-gebeuren in Huize Storm. Het leuke was dat ik zelf artiesten voor mocht dragen die ik graag zou willen zien spelen in mijn woonkamer. Helaas maar twee. Dus viel de keuze op jeugdheld André Manuel en het bevriende Lawn. Beiden zegden toe en …
“Jaaaaa-hieeee-jaaaaaa-hiehie-jaaaa!” Huh? U zei? Nou, deze cd wordt opgesierd door Indiaanse chants, dat zei ik. Jup, indiaanse chants, daarnaast spoken word en toch een echte blues-cd. John Trudell is een Indiaans activist en dichter. In 1973 was hij een prominent voorvechter van Indianenrechten in de VS. Twaalf uur nadat hij …
Het Enfant Terrible J.G. Thirlwell is terug met een episch aandoend bombastisch album. Deze Australiër houdt wel van een potje overdrijven. Foetus dreigt, gromt, brult en zingt daarna net zo makkelijk een zoetig stukje. Kakofonie alom, soms schizofreen doorwerkende tingeltangels, harpen, maar plots is daar dan weer een harmonische lijn …
Na in zeven jaar evenveel studioplaten plus twee liveregistraties te hebben uitgebracht onder de naam Songs: Ohia, besloot voorman Jason Molina de titel van de laatste Songs: Ohia-CD, Magnolia Electric Co., te gebruiken als nieuwe bandnaam. Dat suggereert op zijn minst een grote koers- of bandwijziging of andere verandering. Maar …
Het getreuzel tijdens de tien kilometer fietsen naar de middelbare school vond ik altijd verschrikkelijk. Altijd dat gezeur over wie er voorop moest fietsen om de rest uit de wind te houden, ik haatte het. En vooral ook: waarom zou je ‘s morgens 45 minuten over dat stuk doen als …
Jaren geleden heb ik een keer een gitaar omgehangen voor een optreden in een berucht metalcafe gesitueerd in een uithoek van het overigens prachtige Drenthe. Het betreffende hol was lastig te vinden (een verlaten industrieterrein bleek de juiste locatie), maar eenmaal aangekomen dansten de bieraromas en Slayer-klanken ons door de …
Mad Sin is een trio uit Berlijn dat de afgelopen 17 jaar binnen een vrij beperkte kring een bijna mythische status heeft verworven. Ooit begonnen als totale leken op muzikaal gebied – ze bespeelden hun instrumenten pas vier weken – heeft hun unieke combinatie van rockabilly en rampetamprock zich steeds …
Ik geef niet zo heel veel om auto’s. Dat ik rijd in een witte en eigenlijk best lelijke Nissan Sunny maakt dat wel duidelijk. Het ding brengt me van A naar B als ik dat wil en dat is genoeg. Dat deze betrouwbare Japanner niet veel harder gaat dan 130 …
Duitsland is hip. Althans, volgens journalisten van de Volkskrant. Maar ook zij komen helaas niet verder dan het terugdenken aan de Neue Deutsche Welle van de jaren tachtig en jubelen over hippe Neue Elektronika bandjes van vandaag als Wir sind Helden. Voor die journalisten, maar ook voor mensen die denken …
Wat doe je wanneer je als band een live-sessie mag inspelen op de drumkits van Ringo Starr en Keith Moon? Dan gooi je natuurlijk de handdoek in de ring, want mooier dan dit kan het toch niet worden! Het nu al legendarische Hot Snakes leverde dit jaar niet alleen een …
Het heengaan van Faith No More deed velen van ons pijn. En we rouwen ook nog steeds over het vermainstreamen van de Red Hot Chili Peppers. De Alter Boys helpen ons door de herinneringen aan deze drie in zich te hebben. Helemaal omdat ze er ook nog the coolness van …
Het is zomer en dan is het wat mij betreft een betere tijd voor wereldmuziek. Dat wil zeggen, als het gaat om de wereldmuziek die we kennen als wereldmuziek. Dus dan heb ik het even niet over muziek uit koude landen, maar uit warme landen. Globalibre, World Club Culture staat …
Een vijftal donkerkijkers uit de VS dat zich dragelt met de baner Resistance. Dan weet je meteen dat ze hun klankers flink raggelen zonder vaak te stappelen. En jawel, van de eerste kwaa tot de laatste wieh worden de klankers aan garrels getefferd. De hele glimmer Lies in Black, een …
‘H�, verd�rie!’ ‘Wat is er? Vind je het niet lekker?’ ‘Nee hoor, het is heerlijk. Ik baal er alleen van dat ik er even niet op kan komen op wie deze zanger lijkt.’ ‘Ik heb ook geen idee. Ik vind het wel leuk klinken trouwens.’ ‘Ja h�. Lekkere, frisse gitaarpop. …
Eigenlijk was mijn stukje over Dressy Bessy al klaar. Het ging er over dat het me niet verbaasde dat de release van de winter naar de zomer verschoven was, omdat ook hun nieuwste cd Electrified vol staat met van die typische zomerse indierock. En natuurlijk dat Dressy Bessy nog steeds …
