Ik luister slechts heel zelden naar de radio. En als ik dan al luister dan is het ‘s nachts. For The Record, met Leo Blokhuis en Mart Smeets kan me nog steeds wel bekoren maar van andere dingen val ik slechts in slaap. Maar soms word ik gedwongen om naar …
Dat Excelsior een goede hand heeft in het in licentie uitbrengen van het betere buitenlandse product hebben we hier al meerdere malen uit de doeken gedaan. Dat die producten niet per sé uit Scandinavië hoeven te komen blijkt wel uit het feit dat hun gevoel voor meer dan goede muziek …
Droefsnoet Bill Callahan heeft voor zijn nieuwe plaat de rare haakjes om zijn alter ego laten vallen, zodat we weer gewoon Smog kunnen schrijven, in plaats van (Smog). Verder is A River Ain’t Too Much To Love een logisch vervolg op zijn voorganger. Na een eerste beluistering kunnen we vaststellen …
Mijn dag begint niet goed. Ik heb me gigantisch verslapen, dus de koffie schiet er al bij in als ik m’n trein nog wil halen voor m’n afspraak in Utrecht. Natúúrlijk vergeet ik op weg naar de trein de krant uit de brievenbus te halen. Gelukkig ben ik nog op …
Wil je nog even voor me zingen? Een liedje, maakt niet uit in welke taal. Laat me alvast dromen voordat ik mijn ogen sluit. Neem me mee naar jouw wereld, waar grenzen vervagen en tijd niets meer blijkt te zijn dan wat cijfers op een wijzerplaat. Toon me beelden uit …
“They brought cheese!” Voor het podium van de bovenzaal in Paradiso, de plek waar we met de tourmanager van Out Hud hebben afgesproken, staat een enorme mensenmassa gebiologeerd te staren naar de dynamische podiumprestatie van The Arcade Fire. “Eh… Kevin?”, murmel ik voor me uit, maar het verwachte effect blijft …
Het was Junior die haar lokte. Hij vindt picknicken buiten heel gezellig en legt dan altijd kleine stukjes brood klaar voor de vogeltjes. Eerst zat ze samen met haar vriendjes en op de schutting. Brutaal nam ze het initiatief en kwam naast ons op de tafel zitten, pikte een kruimel …
Turin Brakes wordt vaak vergeleken met bands als Coldplay en Travis, maar die vergelijking gaat niet op. Het is inderdaad ook een band die niet hoeft te schreeuwen om gehoord te worden, maar in de kwaliteit van hun composities zijn ze toch fundamenteel anders. Minder instant herkenbaar en minder grote …
Ik heb er wel eens van gedroomd om een eigen band te hebben. Dan vertalen we de liedjes die we fluitend verzinnen naar instrumenten, en worden er mensen blij van. En wat we zouden doen zou anders zijn dan andere bands, omdat onze melodie uit het hart komt, en niet …
Voetbalanalisten doen altijd hun uiterste best om hun objectiviteit te bewijzen middels hun voorkeur voor clubs. Zelden zul je ze horen bekennen dat ze voor Ajax of Feyenoord zijn, nee de grote geesten van de voetbalwereld hebben hun hart verkocht aan clubs als Sparta, AFC en Heracles. In de muziekwereld …
Live was Pain of Salvation erg goed. Dat weet ik, omdat ze tot mijn grote verbazing zomaar ineens in de Hedon geprogrammeerd stonden. De Zweden lieten een verpletterende indruk achter met een retestrak concert. Degene die de meeste indruk op mij maakte was Daniel Gildenlöw, de zanger van het gezelschap. …
Knoop het in uw oren, dit ga je op Lowlands nog lang meezingen: There is blood on our hands again / From the bedroom is where we will / Bring it back to the start again / Bring it back to the love we had. Slechts twee minuten duurt het …
Bandjes die een lekker retrogeluid kunnen neerzetten, alsof het rechtstreeks uit de late jaren zestig of het begin van de jaren zeventig komt, zijn vrijwel zonder uitzondering uit Engeland afkomstig. Da’s eigenlijk ook niet zo vreemd, want als ze ergens in het verleden leven, is het daar wel. Bij het …
Come Back To Me is de laatste single van Ayreon en bevat twee totaal overbodige nieuwe versies van het nummer “Day Seven: Hope”, afkomstig van het album The Human Equation. Van de vijftien seconden die zijn toegevoegd aan de originele versie word ik niet warm of koud en de dance …
Ongewoon lomp werd ik aangesproken door de Amerikaanse douanier op het vliegveld. Hij vroeg me wat ik kwam doen in hun land. Ik antwoordde dat ik voor een congres kwam en dat ik er een vakantie aan zou koppelen. Hij keek naar mijn rafelige korte broek en grote wandelschoenen en …
Eén goed liedje, en ik heb echt goed gezocht. Meer dan dat kan ik niet vinden op All Is Fit For Tonight, de veelbejubelde debuutplaat van het Amsterdamse Skip the Rush. Het is nu juist dat liedje – “Elephant Song” – dat mij nieuwsgierig maakte en aanzette tot het beluisteren …
Ik heb last van stapels. Stapels met cd’s. Stapels met boeken. Stapels met tijdschriften. Stapels met papieren. En ook nog een stapel met was. Kortom, het is een zooi in mijn huis. Toch is het mijn huis. Ik woon er samen met mijn stapels. Ik begrijp ze, ik vind er …
Nog niet zo lang geleden werd energieboer Oxxio voor de rechter gedaagd door Oxio, omdat de nieuwe naam van nummer een teveel op die van nummer twee leek. Het merkenbureau dat beide namen had bedacht (!) piepte dat het heel lastig was om nieuwe namen te bedenken, zeker omdat ook …
Het dreigde voor mij zo’n ‘vroeger-was-alles-beter’-band te worden. Misschien was Dream Theater dat eigenlijk al sinds het moment dat Kevin Moore de band verliet. Met zijn opvolgers en hun albums werd ik nooit echt vriendjes. Ik had Dream Theater al opgegeven. Maar ziedaar, tot mijn eigen verbazing vind ik hun …
Soms kan het allemaal zo heerlijk eenvoudig zijn. Of in ieder geval op zijn minst eenvoudig lijken. Drie man. Drums. Bas. Gitaar. Een ruige strot. Een wagonlading effectpedalen. Versterkers op elf en gaan! Dus ga ik het deze keer niet moeilijker maken dan het is. Natuurlijk spreken we hier weer …
