“Een twee in de maat, anders wordt de juffrouw kwaad. Maar de juffrouw wordt niet kwaad, want zij is van prikkeldraad.” Dit weinig flatteuze marsliedje was vaste prik bij de plaatselijke avondvierdaagse. Naarmate het enthousiasme voor een dergelijke gelegenheid bij mij naar het nulpunt zakte, zakte ook het gebruik van …
En toen was het zomaar ineens weer lente. Alle kinderen waren weer buiten. Alsof er niets veranderd was stond Storm Jr. op de kop in de zandbak. Kuilen graven, kastelen bouwen samen met de rest van de metertjes (of iets meer) uit de buurt. De buurvrouwen spraken hun verbazing uit …
Op de middelbare school hadden wij een fantastisch instituut genaamd het Populair Muziekconcours. Dit hield zoveel in dat alle schoolbandjes eens per jaar de gelegenheid kregen om op drie, door de school verspreidde, podia hun kunsten aan een aanzienlijk publiek te vertonen. Uiteindelijk werd er dan een winnaar uitgeroepen door …
Ik verlang alweer naar de lentezon en vooral naar het moment dat ik mijn stalen ros uit de schuur kan pakken. Lekker zonder vooropgezet plan erop uit trekken. Meer avontuur is er per fiets in het overgeorganiseerde kikkerlandje niet mogelijk. Minder wel, je neemt dan één van die overigens meestal …
Ik moet een beetje op mijn woorden passen. De elitetroepen van The Monolith Deathcult (TMDC) struinen het hele internet af op zoek naar slachtoffers. Geen discussie over TMDC wordt gevoerd zonder inmenging van de krijgsheren zelf. Critici worden professioneel van weerwoord voorzien. Alle aantijgingen betreffende het zijn van een slap …
Als ik de kleedkamer van het futuristisch aandoende poppodium van Breda, de Mezz, binnenstap, hangen Chris Ballew (tweesnarige bas/zang) en Jason Finn (drums) onderuitgezakt op de bank die op een plek staat waar normaal gesproken de douches zouden moeten zijn. Van het drietal ontbreekt Dave Dederer (driesnarige gitaar) en later …
Fooz had grootse plannen. Ze zouden Europa wel even gaan veroveren op hun tour ter ere van de release van hun titelloze debuutalbum. Dat plannetje ging dus mooi niet door. In plaats van een zegetocht door Europa werd de pijp aan Maarten gegeven en was het exit Fooz. Aan de …
Enkele dagen geleden was mijn uitzicht nog voorzien van een laagje sneeuw. Het alles bedekkende wit geeft een soort visuele rust. Felgekleurde objecten trekken niet langer de aandacht. Wat rest is slechts de vorm. Het voelt alsof je staat te kijken naar een grofkorrelige overbelichte zwart-wit foto. Dit heeft ook …
Al jaren wordt ons beloofd dat we over niet al te lange tijd als toerist op ruimtereis kunnen. Behalve door de mij ontbrekende contanten word ik nog altijd wat geremd door het feit dat er nog van tijd tot tijd een ruimtevaartuig in iets te veel stukken op aarde terugkeert. …
In bijna duizelingwekkend hoog tempo levert Josh Rouse albums af. Nashville is, koud anderhalf jaar na het alom geprezen 1972, alweer zijn vijfde plaat in krap zeven jaar. Nou is dat misschien nog niet zo raar, maar al zijn liedjes worden ook nog eens geboren uit gebroken relaties. Die Rouse …
Vroeger, vroeger, toen uw scribent nog een recalcitrante puber was, toen was het duidelijk: reggae was kut. Althans, mijn vrienden vonden het kut en ik zag geen enkele reden om daar tegen in te gaan. Dat mijn mening (en ook die van mijn vrienden) louter gebaseerd was op de muziek …
De afgelopen maanden had ik even helemaal genoeg van relaties. Er is echter verandering in gekomen. Ik ben helemaal hoteldebotel van Nedelle Torrissi. Ze heeft me met haar stem betoverd. Ze was aanvankelijk wat schuchter, maar nu straalt ze warmte uit en blijkt ze ook humor te hebben. Nedelle en …
Occult is het verhaal van een stel oerhollandse doorzetters. In een tijd dat alles in metalland gericht was op death en black metal hielden deze jongens gewoon vast aan het wat oudere thrashmetal idioom. Weliswaar versneden met stemmige blackmetalgitaarriffs en -sfeertjes, maar toch overduidelijk beinvloed door de jaren 80 thrash …
De hoes van Bottom‘s You’rNext zou je kunnen doen denken dat je hier te maken krijgt met een symfoalbum waarvan de houdbaarheidsdatum al lang verstreken is. Niet dus. Bottom is een all-girl knarsmetalband uit New York. Hun You’rNext opent zenuwslopend (én spannend) met “Testimony of an Arab”. Een traag instrumentaal …
De bloempjes in het park staan te bloeien en ik zit op een bank. Het voorjaar hangt in de lucht en ik luister naar een man die mij verhalen vertelt. Een verhaal over een marinier. Een verhaal over een hoer. En elke keer dat hij adem haalt wil ik hem …
De hele familie doet gezellig mee op gelegenheidsproject Bunky, en ook alle vrienden zijn welkom! Die familie bestaat dan uit de artiesten die ‘t sympathieke label Asthmatic Kitty heeft verzameld. Zo zijn daar Rafter Roberts op drums, Raymond Raposa op bas (Castanets), en veel vriendjes op instrumenten als vibrafoon, trompet …
Ben je nu echt een ouwe lul wanneer je jezelf er heel vaak op betrapt dat je het over vroeger hebt? Vroeger, toen mensen nog gewoon muziek maakten voor de lol en je de slechteriken en goedzakken er meteen uit kon pikken. Vroeger, toen je een punkband die voor een …
Het interview met Frederik Sioen mag precies 15 minuten duren, want dan moet er opgebouwd en gespeeld worden. Met mij is ook een jonge journaliste van de Belgische jongerenkrant Het Nieuwsblad. Ze zegt maar een paar korte vragen te willen stellen, aangezien ze Sioen voor een special in maart enige …
Achteraf bezien was het een paar weken geleden een slechte keuze om naar het concert van Brendan Benson te gaan. Teruggebracht tot slechts zes stalen snaren en een handvol toetsen verschrompelden zijn prachtige (power)pop liedjes tot een bijkans saai gehoor en dito vertoning. Het was niet alleen een slechte keuze …
Bevrijdingsdag 2002. Onder een kapotte paraplu staan twee doorweekte en verkleumde dames op het plein bij de Laurenskerk in Rotterdam. Waarom? Niet omdat ze van regen hielden, of ook maar enigszins geïnteresseerd waren in de vrolijke eighties beïnvloede pop van Sad-O-Sky (winnaars van de Zuid-Hollandse popprijs dat jaar). Het wachten …
Een plaat moet wel heel goed zijn om een jaar na de release nog een bespreking te krijgen, zou je zeggen. Naast een vriendelijk briefje met de vraag om een recensie op File Under is het inderdaad de muziek die het ‘m doet. De opnames van Folding Fangs, de debuutplaat …
Al een tijdje uit, maar bijzonder genoeg om nog te bespreken is Vertigo van John 5. Dit heerschap, vaak met een Joker-achtige smile afgebeeld, is de voormalige gitarist van Marilyn Manson. Nou was dat een bandje dat bij mij meer opviel door de wat aanstellerige act dan door de muziek, …
Of power- of progressieve metal van goede komaf is, wordt voor mij vaak bepaald door de zanger. Componeren kunnen de meeste heren wel en hoe je een instrument moet bespelen hoef je ze ook echt niet uit te leggen. Hooguit moet je hopen dat er een procesbewaker is die ervoor …
