Buried Inside – Chronoclast

Met haar dwarse noise-gitaren, heftig riffwerk, diepe vervormde geschreeuw en drukke ritmes maakt Buried Inside het de argeloze luisteraar niet makkelijk op hun Relapse-debuut Chronoclast. Alles dissoneert, wringt, kraakt en bijt. Toch komt er sporadisch wel melodie voorbij, maar dan wel zo verpakt dat je zeker meerdere luisterbeurten nodig zult …

Le Peuple De L'Herbe

Omdat de volgepakte menigte voor de mainstage er niet echt aantrekkelijk uitziet blijf ik na het interview met Bettie Serveert een beetje in de coulissen hangen om van daaruit het staartje van het optreden van Jasper Steverlinck te zien. Weer terug in de backstage chaos voor het interview met Le …

Waldorf – Waldorf

Vlak voor mijn welverdiende winter-zon-vakantie valt er weer een schijfje op de deurmat. Shit. Wat zal ik doen? Luisteren betekent automatisch: stukkie schrijven. Ik negeer de deurmat met haar cd dus maar en ga verder met inpakken. Zonnebril, korte broek, tandenborstel, u kent het wel. Wanneer de tas dicht gepropt …

Piepschuim – Ergernis

Over het algemeen vind ik Nederlandstalige (pop)muziek vervelend. Sommige teksten klinken in het Nederlands zo suf, terwijl ze in het Engels wel te pruimen zijn. Bepaalde artiesten doen het er ook om. Hoe meer geneuzel hoe meer liefhebbers. Ik vind niet alles stom, hoor. Ik vind Blof leuk, maar Acda …

Terug naar boven