Het scheelde niet veel of ik was maar eens in mijn leven naar een concert gegaan. Dat eerste concert was van Ted Nugent. Een enge, seksistische redneck, maar bovendien dol op loeiharde afstelling van de geluidsinstallatie. Voor mijn novice-oortjes was dat echt wat teveel van het goede. Gelukkig was er destijds – dik vijfentwintig jaar geleden in de Vereeniging in Nijmegen – nog ene Pat Travers als voorprogramma aanwezig. Nugent valt al jaren voornamelijk op vanwege zijn gedrag, Travers daarentegen doet nog steeds wat hij toen ook al deed: rauwe, pakkende bluesrock maken. De laatste jaren voornamelijk in trioverband. Nieuwe songs met Carmine Appice en T.M. Stevens, covers met zijn Power Trio. Van het Power Trio is een tweede cd verschenen, verrassend P.T. 2 geheten. Met andere begeleiding dan op het vorige Power Trio-album, namelijk van bassist Steve Evans en Racer X-zanger(!) Jeff Martin op drums. Soms typische powertriosongs, (Cream‘s “Swlabr” – waarop Martin Ginger Baker naar de kroon steekt – en Trapeze‘s “You are the music”, soms heel andere klassiekers, zoals Humble Pie‘s “Stone Cold Fever” of Queen‘s “Keep yourself alive”. En inderdaad, stuk voor stuk songs uit de late jaren zestig of de jaren zeventig. In uitvoeringen zonder enige opsmuk: gitaar inpluggen en knallen maar. Het rauwe gitaargeluid van Travers past perfect bij deze songs, waarbij enthousiasme en spelplezier het duidelijk – en terecht – hebben gewonnen van gepolijste productie. Het zijn klassiekers, zodat betere versies dan het origineel zelden haalbaar zijn. Travers heeft de songs echter op waardige wijze gecoverd. Mijn novice-oortjes zouden hiervan genoten hebben, mijn veteranenoren hebben dat ook gedaan. Hulde!
mij=Provogue / Bertus
Het is toch wat. Speelt die enge Ted Nugent zomaar van die harde muziek voor je maagdelijke oortjes. En dan ook nog van de ideeën over seks, orde en tucht. Tja, dat kan niet hè? Maar ja, jongeren in het kielzog van Tedje zuipen (niet overmatig) en blowen niet. Geen andere harddrugs en ze beroven ook geen oude vrouwtjes. Als ze zien dat jij dat wel doet grijpen ze in. Desnoods met een flink portie geweld. Hulde!
De geitewollensokken handel in dit verder fijne land vindt natuurlijk dat dat niet kan. Watjes!
Ze kunnen het schijt krijgen. Harde actie en scanties tegen alle randdebielen die geweld gebruiken. Maar ik ben geloof ik wat afgedwaald: Hup Tedje: versterker op 11 en scheuren maar.
De groeten,
Kees
Toch fijn dat je na bijna 3 jaar moed verzamelen je ei kwijt bent. Dat lucht vast en zeker op!
“Maar ja, jongeren in het kielzog van Tedje zuipen (niet overmatig) en blowen niet. Geen andere harddrugs en ze beroven ook geen oude vrouwtjes.”
Precies. Ted Nugent is namelijk een hele nette man, getuige zijn uitspraak: “Van het neuken van dertienjarige meisjes krijg je geen AIDS.” Da’s tenminste een vent, hoezee!
Ach ja, Tedje provoceert graag. Dit kan niet door de beugel natuurlijk, als hij het al gezegd heeft!Ik betwijfel het ten zeerste als Tedje muziekfan en kenner. Het een praat het ander natuurlijk niet goed, onze fijne heren van het caberet, zo een Freek of Jules D zijn niet veel beter met alle uitspraken. Lachen we dan om en gaan verder met de orde van alle dag. Helaas heeft Tedje wel wat andere denkbeelden die niet zo netjes zijn. Homosexuelen staan er bijvoorbeeld bij hem niet bijster goed op. Maar ja, niet anders dan bij de Christenunie met de o zo nette Rouvoet. Kunnen direct samen in één partij.
Waar gaat het Tedje natuurlijk wel om: orde, tucht en vrijheid. Bijvoorbeeld om een wapen te mogen bezitten. Zo kan je in ieder geval in je eigen wijk de veiligheid bewaken. Zo is dat!
Tedje is een patriot in hart en nieren. Weer een vies woord in Nederland. Het is niet anders.
Maar: versterker op 11, Gibson inpluggen (met andere merken is het behelpen) en scheuren maar.
Groet,
Kees
Moet het toch even kwijt.
Niks na drie jaar, zie per abuis, ineens per ongeluk op deze site. Heb ook net door omstandigheden net weer toegang tot het internet.
Ik blijf verder bij mijn mening, hoor anoniempje!
Groet,
Kees
Ach, natuurlijk, als het even niet uitkomt was het een grapje. Kijk, Ted Nugent blijft een prima gitarist, maar een engerd blijft hij niettemin. Dat je dat als “fan en kenner” niet wilt weten vind ik best, maar doe niet alsof hij een rechtschapen held is met een moraal om door een ringetje te halen.
Lieve Prikkie,
Laten we er maar mee stoppen met de gedachte dat we Tedje allebei een goede gitarist vinden. Wat dat is hij. Geen idee wie pakkerende riffs en solo’s kan spelen.
Zie verder mijn eerdere meel over zijn moraal!
We zijn het bijna eens met elkaar. Bijna hè.
Daat gaat dit platform verder niet over.
Groet,
Kees
Ik ben helemaal niet anoniem.