Paulusma – iRecord

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik mis Daryll-Ann nogal. Vanaf de dagen dat de broertjes Paulusma in Ermelo als Noodrem hun Cure-covers speelden heb ik hun verrichtingen op de voet gevolgd en het was geweldig om te zien hoe ze na het haastige maar oh zo leuke Renko steeds beter en ook populairder werden. Daryll-Anns Weeps uit 1996 is wat mij betreft nog steeds een van de mooiste Nederlandse platen ooit. Over enkele maanden verschijnt het boek van Gijsbert Kamer over Excelsior Recordings en hierin zal de rise and fall van Daryll-Ann ongetwijfeld een grote rol spelen. Het eerste solo-album van Paulusma was Here We Are uit 2006 en nu is er dan de opvolger iRecord. Opener “Ready to Go” is een heerlijk nummer waarin het spontane geluid van de vroege Daryll-Ann eventjes terugkeert. Mijn enthousiasme voor iRecord stijgt nog meer bij “Satisfactory” waarin Paulusma vocaal wordt bijgestaan door Iain Matthews, ooit van Fairport Convention. Na het mindere “Lotta Love” volgt een psychedelische gitaartrip met de veelzeggende titel “California Spirit”. Afgezien van de beats en freakerige gitaren op “Ridin’ the True Companion” bestaat de rest van iRecord voornamelijk uit rustigere akoestische songs waarbij vooral “Stories of Love” schitterend is. Jammer vind ik wel dat er niet meer up-tempo nummers zoals de opener op iRecord staan. Het tweede deel van het album is me net iets té ingetogen en traag. Wellicht mis ik iets van de California Spirit van Paulusma? Als je net als ik stiekem een beetje hoopt op het oude Daryll-Ann-geluid heeft iRecord weinig te bieden. Maar voor liefhebbers van de singer/songwriter in Paulusma is dit een album dat diepe indruk zal maken.

mij=Munich