Voor de reggae op File Under hebben we Gr.R. ingehuurd. Bovendien heeft hij een behoorlijk zwak voor Duitstalige muziek. Omdat 1 + 1 hier ook nog steeds twee is, was het niet meer dan ook logisch geweest dat Stadtaffe, de solo-cd van Seeed-frontman (of beter een van de drie frontmannen) Peter Fox op zijn stapeltje beland was. Maar mijnheer moet zo nodig vanaf vandaag bijna vier weken in Japan vertoeven om daar naar muziek te kijken en dus ben ikzelf het bokje. Maar zo erg is dat nu ook weer niet, want ik was de eerste keer dat ik “Haus Am See” hoorde op de radio er gelijk door gefascineerd. Fox bleek op deze gemoedelijke track zijn reggae/dancehall-jas uitgetrokken te hebben en een dik georkestreerde hiphop-jas aangetrokken te hebben. Dat blijkt dan verdomd goed samen te gaan met zijn Duitstalige teksten die doorspekt zijn met bijna on-Duitse humor (‘Ich seh besser aus als Bono und bin ein Mann des Volkes, bereit die Welt zu retten, auch wenn das vielleicht zu viel gewollt ist…!’. Ook neemt hij de traditionele hiphop-cliché regelmatig op de hak (“Sucker”) en zingt liefdevol over Berlijn, de stad waar hij de aap van is, in “Schwarz zu Blau”. Wat ook zeker een handje helpt bij de acceptatie van Stadtaffe is de geweldige dynamische productie van Peter Fox zelf. Het maakt Stadtaffe commercieel, maar niet goedkoop. Dat was het vast ook niet gezien het feit dat Fox gebruik heeft gemaakt van een compleet symfonisch orkest en een drumband om het echt te laten klinken. Dat zou zijn Engelse evenknie Mike Skinner van The Streets ook eens moeten proberen. Ik durf Stadtaffe zonder blikken of blozen Duitslands St. Elsewhere te noemen. Lowlands zocht toch nog aansprekende namen?
mij=Downbeat / Warner