Alom bekende songs afbreken en opnieuw opbouwen met als resultaat iets dat toch een duidelijke herinnering oproept, ondanks dat het volstrekt anders klinkt. Een act als Susanna & The Magical Orchestra heeft aangetoond dat het wonderschone albums op kan leveren. Ik kan me echter niet heugen dat een Grote Naam zich gewaagd heeft aan zo’n gewaagde exercitie. Je zou je zelfs af kunnen vragen wat iemand als Peter Gabriel, die zelf prachtige songs schrijft, drijft tot het maken van een album als Scratch My Back, waarop hij zijn favoriete artiesten covert. Maar als je luistert naar het resultaat van zijn werk met arrangeur John Metcalfe en producers Tchad Blake en Bob Ezrin, dan stop je vanzelf met vragen. Dat resultaat is namelijk zwaarmoedig, maar ook grotendeels verbluffend. Wat ik leuk vind is dat Gabriel zowel songs van generatiegenoten onder handen neemt (o.a. Paul Simon (“The Boy In The Bubble”), David Bowie (“Heroes”) en Lou Reed (“The Power Of The Heart”) als liedjes van acts die af en toe zelfs zijn kleinkinderen hadden kunnen zijn (Regina Spektor (“Après Moi”), Arcade Fire (“My Body Is A Cage”), Bon Iver (“Flume”)). Stuk voor stuk wordt ze een jas aangemeten die genaaid is van alleen piano, strijkers en blazers, er komt geen traditioneel popinstrument aan te pas. De warme stem van Gabriel past dit maatwerk als gegoten. Van de twaalf covers vind ik alleen de draai die aan Bon Iver’s “Flume” gegeven wordt wat minder, maar dat is ook een van de meest bijzondere songs van de laatste jaren. Maar bijvoorbeeld de minimale pianobenadering met een vleugje strijkers van Radioheads “Street Spirit (Fade Out)”, waar ik op voorhand huiverig voor was, zorgt bij mij voor een brok in de keel. Het schijnt dat er als wederdienst straks ook een album gaat verschijnen waarop de hier gecoverden een nummer van Peter Gabriel op gaan nemen. Met Scratch My Back legt Gabriel de lat voor dat project echter op zulke hoogte dat ik me als gecoverde nog een keer achter de oren zou krabben voor ik mijn bijdrage in zou leveren. Maar ik laat me graag – nogmaals – verrassen.
mij=Real World / Virgin / EMI
Overigens extreem stom dat Gabriel Nederland overslaat bij de tournee die met deze release gepaard gaat.
Het is lang geleden dat een cd me betraande ogen en kippenvel gaf. Maar het is Gabriel gelukt! Wat een prachtige gevoelsplaat!
@Forestsounds: aha, is dat het. Een gevoelsplaat. Vandaar mijn tranen, ik heb geen gevoel.
@George:
Vanwaar de sarcastische houding?
Ik geef gewoon aan welke indruk de plaat op me maakt.
@Forestsounds: oh, bedoelde het niet sarcastisch. Bedoelde eigenlijk te zeggen dat die plaat me helemaal niks deed. Ik vind eigenlijk dat Gabriel beter zelf nummers kan schrijven en zich niet moet inlaten met wat anderen gemaakt hebben. Dat was alles.
Jammer dat Gabriel hier zich vooruit geeft want dit heeft hij helemaal niet nodig!! Covers van andere na zingen is het minst wat hij als grote artiest kan doen! Nee dan de tijden van Genesis en zijn solo werk dat was Gabriel op en TOP !! Of…gaat hij de kant op van zakken vullen net als Collins? laten we hopen dat dit even een mis stapje is en we hierna weer kunnen gaan genieten van de GROTE der aarde.. PETER GABRIEL !!