Peter Murphy – Ninth

Peter Murphy! De Godfather of Goth! Man, dat is lang geleden! Ik geloof dat ik mijn Bauhaus-bandjes wegens versleten ooit weggedonderd heb en het zooitje nooit vervangen heb met de cd’s. Jaja lieve lezertjes, muziekdiefstal is van alle tijden. Maar goed, Peter Murphy dus, die leeft dus nog. En ik moet zeggen, ik heb dit jaar nog niet zoveel plezier beleefd aan het schrijven van deze recensie. “Bela Lugosi’s Death” weer eens opgezocht op de YouTubes en de WIKI eens doorgespit. Want om nou te zeggen dat ik bij was, betreffende de man, nee niet echt. Dat de man tot de islam bekeerd was en tegenwoordig in Turkije woont, wist ik niet. En dat hij al die jaren best actief geweest was, wist ik ook niet. Zelfs de Bauhausreünie, van een jaar of wat geleden, ik keek even de andere kant op. Maar Peter Murphy dus. Hij brengt inmiddels zijn negende studioplaat uit, heel toepasselijk Ninth geheten. En eerlijk is eerlijk, het is een alleraardigst plaatje. Ergens tussen Sisters of Mercy en Echo and the Bunnymen laveert de man met de karakteristieke Gothicstem. Een stem die me, bij vlagen, ineens aan Neil Diamond doet denken! Niet bepaald een gothheld, maar wel een adequaat zanger. Het niveau is alleszins acceptabel en verderop op de plaat wordt het zelfs ouderwets heerlijk onheilspellend. Geen plaat wakker van te liggen, maar mocht u een ouwe new wavert zijn, met gothictendenzen dan zou ik uw ouwe held toch even een luisterbeurt geven. Er zijn oude helden op minder artistiek verantwoorde wijze op leeftijd geraakt.

mij=Nettwerk / Munich