Storm Jr. kreeg voor zijn tweede verjaardag een geweldig speeltje. Dachten we. Een Legoding. Er zitten vier of vijf liedjes in voorgeprogrammeerd en je kunt door kegeltjes te verwisselen de voorgeprogrammeerde instrumenten ritme, bas melodie aan laten geven. Dus elke keer kan zo’n liedje anders klinken. Helemaal omdat je ook nog eens kunt variëren met de pitch. Storm Jr. negeerde het ding echter volkomen. Gelukkig is dat bij Stormin Jr. heel anders. Die leeft zich er helemaal op uit en kan zich er heel lang mee vermaken. Tot onze ergernis bijna, want het houdt nou niet echt over het geluid van deze geluidsduplo. Na een uur die liedjes voelt het eerder als geluidsterrorisme. Ik vreesde van PFFR ook zoiets. Als je zelf hun site bezoekt, zal je deze verwachting niet verbazen. De videos op hun site zijn nou ook niet echt een aanmoediging om eens lekker voor United We Doth te gaan zitten. Natuurlijk wel gedaan hoor. Mijn verwachting geluidsterrorisme aan te treffen op United We Doth bleek niet ver van de waarheid. Wat begint redelijk relaxed begint met raps van Snoop Dog over een relaxte mix van rock en hop ontaardt niet heel veel later in een is een compleet gestoord, debiel en schizofreen album. PFFR houdt zelf van The Boredoms + Ween + Add N to X, zeggen ze. Inderdaad het is wel een optelling van deze drie United We Doth. Een dik half uur klinkt er waanzin voor je speakers. Je mag er van houden. Ik vind Stormin Jr. op haar Legoding leuker. Nu ze slaapt.
mij=Birdman / Munich